این مقاله مهم برگرفته از مجله معتبر آنلاین Parents یا والدین است و نتایج تحقیقات گسترده و جدیدی است که در امر آموزش و تربیت فرزندان صورت گرفته است.در واقع مطلب توسط ۵معلم با مجموع ۹۰ سال تجربه نکاتی را برای پدر و مادرهای بچه‌های ۲تا ۵ ساله به اشتراک می‌گذارند نوشته شده است. این مقاله در ادامه سری اموزش های مهم در مورد تربیت کودکان می باشد.
بهترین را برای فرزندانتان انجام دهید
من در مورد دختر ۳ ساله‌ام”سوفیا”نگران هستم، او تعدد شخصیت دارد. در مدرسه او اسباب بازی‌هایش را تمیز میکند و کفش‌های خودش را می‌پوشد. در موقع دستشویی رفتن کاملاً مستقل عمل میکند اما در خانه هر چیزی را که از او می‌خواهیم بردارد،گریه میکند. حمام یا هرجایی که بخواهد برود من باید او را همراهی کنم و اخیراً او درخواست میکند که من شخصاً با قاشق به او غذا بدهم.روش ن است معلمش چیزهایی می‌داند که من نمی‌دانم. چه پدر و مادرهایی سرگردان نمی‌شوند؟ چرا فرزند از هر کس دیگری برای من بهتر است؟
نکته مهم! حتما برای آموزش، تربیت و سرگرمی کودکان تان از این بسته های آموزشی علمی و فوق العاده استفاده کنید!
پاسخ واضح است، بچه‌های شما محدودیت‌هایش را با شما امتحان میکند. او اطمینان دارد که او را هر طور که باشد دوست خواهید داشت اما به این معنا نیست که شما نتوانید از کتاب بازی معلمان پیش دبستانی استراتژی‌هایی را قرض بگیرید تا بهترین را برای فرزندتان انجام دهید، ما از معلمان سراسر کشور می‌خواهیم که نکاتشان شنیده شود و از آن‌ها نکته برداری شود.
بهبود استقلال
در طول ۳تا ۴ سالگی هنوز به میزان زیادی از کمک والدین نیاز دارد. کارشناسانش دبستانی اتفاق نظر دارند که بچه‌ها به‌صورت استثنایی قادر به انجام کارهایی بیشتر از آنچه ما فکر می‌کنیم هستند. اینجا روش‌هایی آمده است که شما چگونه می‌توانید آن‌ها را تشویق کنید.
۱-بیشتر انتظار داشته باشید. اکثر مردم یک روش برای برآورده کردن انتظاراتشان دارند.مدارس پیش دبستانی اذعان دارند که: در مدرسه ما از بچه‌ها انتظار داریم خودشان آب را در ظرف آبخوری بریزند، بشقاب‌هایشان را دور بریزند، ژاکت‌هایشان را آویزان کنند و آن‌ها نیز این کارها را انجام می‌دهند. جنیفر زی بوکر یک مربی در کودکستان در خیابان ۹۲ در نیویورک میگوید:آن‌ها زمانی که کلاس‌هایشان را ترک میکنند، انگشت شصتشان را به دهانشان می‌گذارند و از نرده‌ها بالا می‌روند و شروع به پرسه زنی میکنند.
۲-در برابر انجام کار برای او وقتی که او بهتر می‌تواند آن را انجام دهد مقاومت کنید. زمانی که خودش ممکن است کاری را سریع‌تر و آسان‌تر انجام دهد به او کمک کنید تا اعتماد به نفس او بیشتر شود و اشاره‌ی سریع برای او حس غرور جذاب است. دونا جونز معلم کودکستان دانشکده‌ی اُرگن جنوبی در مرکز کودکستان اِسچندر در آشلد پیشنهاد میکند که زمانی که من می‌خواهم بچه‌ها پیراهن یا ژاکتشان را بپوشند یا برای غذا خوردن روی صندلی بنشینید و…از آن‌ها می‌پرسم آیا می‌خواهید کمکتان کنم یا خودتان آن را انجام می‌دهید؟این کلمات مثل جادو عمل میکنند.جونز قول میدهد بچه‌ها همیشه می‌خواهند خودشان این کار را انجام دهند.
۳-آنچه او انجام میدهد را دوباره انجام ندهید. کتی باس مدیر کودکستان در موریس ویل پنلیوانیا میگوید:اگر کودک شما رخت خوابش را مرتب میکند اصرار نکنید که پتو هارا صاف کند.اگر بچه‌های شما لباس راه راه یا توپ توپی یا خال خالی می‌پوشد، شکایت نکنید که لباس او خیلی جلف است، مگر اینکه واقعاً لازم باشد. آنچه بچه‌ی شما انجام میدهد را تعمیر نکنید و او متوجه خواهد شد و این ممکن است او را دلسرد کند.
۴-به آن‌ها اجازه دهید مسائل آسان را حل کنند. اگر می‌بینید بچه‌های شما سعی دارند اسباب بازی‌هایشان را جمع کنند یا کتابی را از روی قفسه بردارند که اگر روی چهارپایه بایستد می‌تواند به آن برسد،قبل از اینکه برای کمک به سمت او بشتابید،مکث کنید.زی بوکر میگوید: به شرطی که آن‌ها در امنیت باشند،این‌ها لحظاتی هستند که شما نباید در آن عجله کنید.وقتی که شما به فرزندانتان زمان می‌دهید چیزهایی را برای خودشان این لحظات، لحظات سازنده‌ی شخصیت است.این طبیعی است که ما بخواهیم همه چیز را کامل کنیم اما اگر این کار را انجام دهیم، کودک را از شانس داشتن تجربیات موفق محروم می‌کنیم.
۵-واگذاری یک کار روز مره: باس میگوید: دادن مسئولیت یک کار روزمره به کودک پیش دبستانی در او احساس اعتماد به نفس و توانمندی خواهد کرد. بچه‌ای که عهده دار آب دادن به گل‌ها یا خالی کردن خشک کن لباس می‌شود، احتمالاً دارد که او باور کند او می‌تواند به‌تنهایی لباس نیز بپوشد یا برای خود خامه بریزد.فقط شما مطمئن شوید که کاری که به او واگذار می‌کنید،یک کار قابل اداره باشد و یک کار واقعی باشد نه یک کار سخت و دشوار.از آنجایی که بچه‌های پیش دبستانی تفاوت‌ها را درک میکنند، هدف این است که کودک شما حس کند یک عضو توان و کمک کننده و مفید در خانواده است.
نکته مهم! ۱۰ مهارت مهم زندگی که باید قبل از ۱۰ سالگی به کودک تان بیاموزید!
همکاری برنده
تقریباً شما در هر کلاس پیش دبستانی که بروید، بچه‌هایی را خواهید دید که به شکل دایره‌وار ساکت نشسته‌اند یا به‌صف ایستاده‌اند، برای ایستادن دست‌های خود را بالا می‌برند، دستمال سفره و ساندویچ را توزیع میکنند. سؤال این است: معلمان چگونه این کار را انجام می‌دهند؟ چگونه آن‌ها تعداد ۱۰ یا بیشتر از بچه‌های زیر ۴سال را وادار به همکاری میکنند آن هم به‌صورت شاد و ناخواسته آن‌ها اغلب می‌گویند که هیچ فرمول خاصی نیست.
۶-ستایش یک کلید است. اگر کودک شما در فاز همکاری نیست، سعی کنید شخصیت خوب او را کشف کنید. بچه‌ها رفتارهایی که مورد توجه قرار بگیرند را تکرار میکنند.
۷-برنامه‌های قابل پیش بینی را گسترش دهید. بچه‌ها در مدرسه همکاری میکنند، چون می‌دانند چه چیزهایی از آنان انتظار می‌رود. بث کوهن دورفمن هماهنگ کننده آموزش در پردی پیش دبستانی کنکور و یا آوندال در شیکاگو میگوید: بچه‌ها ضرورتاً برنامه‌ها مشابه روزانه را دنبال میکنند. بنابراین آن‌ها سریعاً یاد میگیرند که چه چیزهایی را انجام دهند و پس از مدتی به‌ندرت احتیاج به یادآوری دارند.
کوهن دورفمن پیشنهاد میکند که هر چه شما یک سطح مشابه از ساختار را در خانه داشته باشید و باثبات‌تر باشید، احتمال اینکه فرزند شما همکاری کند بیشتر است. تعدادی برنامه را تعیین کنید و روی آن‌ها تمرکز کنید. همه باید قبل از صبحانه لباس بپوشند. وقتی از بیرون می‌آییم دست‌هایمان را بشوییم، داستان‌های وقت خواب تا زمانی که در بچه‌ها در لباس خوابشان نباشند خوانده نمی‌شوند. سرانجام این قوانین خانه‌ی دومین طبیعت برای کودک شما خواهد شد.
۸-کار را سبک کنید. اگر کودک شما از انجام کاری امتناع میکند، آن را تبدیل به بازی کنید. زی بوکر میگوید: شوخ طبعی و بازی دو ابزار عالی هستند که پدر مادرها گه گاهی آن هارا در گیر و دار لحظه‌ها فراموش میکنند. زمانی که پسرمن که الآن سیزده ساله است در مدرسه پیش دبستانی بود،او عادت داشت که هر روز صبح با بازی مغازه‌ی کفش فروشی پسرش را برای پوشیدن کفش‌هایش تشویق کند. من می‌گفتم به مغازه‌ی کفش فروشی مادر خوش آمدید. من یک جفت کفش عالی برای شما دارم که امروز آن را امتحان کنید و با یک لهجه‌ی احمقانه حرف می‌زدم و او من را دوست داشت.
سوفیا زمانی که من می‌خواستم دندان‌هایش را مسواک کنم، دهانش را محکم می‌بست و من این شانس را داشتم که از این استراتژی استفاده کنم. حالا، بذار حدس بزنم”امروز تو چی خوردی؟” را بازی می‌کنیم و او باکمال میل دهانش را باز میکند و من لثه‌های او را برای پیدا کردن خامه، توت فرنگی پنیر و… می‌گردم..
۹-هشدار تحولات: اگر کودک شما زمانی که شما فعالیتی را عوض می‌کنید،عصبانی می‌شود و شروع به فریاد زدن میکند،مثلا زمانی که به او می‌گویید تلویزیون را خاموش کن یا بازی را تمام کنیم تا غذا بخوریم یا باید الآن مهمانی را ترک کنیم، این به خاطر این است که شنا به‌اندازه‌ی کافی نکات پیشرفت را متوجه نشده‌اید.
مشاهدات کوهن دورفمن: در مدرسه‌ی ما به بچه‌ها اطلاع می‌دهیم چه زمانی این تغییرات اتفاق می‌افتند، بنابراین آن‌ها وقت دارند آنچه در حال انجامش هستند را تمام کنند. اگر شما لازم است خانه را در ساعت ۸:۳۰ ترک کنید، ساعت ۸:۱۵ به کودک هشدار دهید که ۵ دقیقه بیشتر برای بازی وقت نخواهد داشت، بنابراین او متوقف خواهد شد و اسباب بازی‌هایش را کنار خواهد گذاشت. یک تایمر برای کودک تنظیم کنید تا او بداند کی وقت تمام خواهد شد.
۱۰-از استیکر های نقاشی شده و پاداش‌های منطقی استفاده کنید. باس میگوید اگر فرزند شما همیشه برای جایزه کار میکند، او دلیل منطقی برای انجام دادن کاری را یاد نگرفته است. مثلا;او اسباب بازی‌هایش را جمع میکند تا افراد خانواده او را تشویق کنند. بهترین شرط برای تلاش‌های محدود، مانند; آموزش دستشویی رفتن پاداش تعیین کنید اما از پیشنهاد آن‌ها برای همه‌ی کارهای روزمره خود داری کنید. مانند لباس پوشیدنی‌ها مسواک زدن.
۱۱-انتخاب‌های ساختاری به او بدهید. باس میگوید: اگر برای مثال کودک شما از نشستن پشت میز شام امتناع کند شما ممکن است به او حق انتخاب نشستن و خوردن دسر یا ننشستن و از دست دادن آن را به خاطر این رفتار بدهید. در ابتدا ممکن است فرزند شما انتخاب درستی نکند اما نهایتاً متوجه می‌شود با انتخاب نادرست او نمی‌تواند به آنچه می‌خواهد برسد. فقط اطمینان حاصل کنید که اگر می‌خواهید، کودک شما گزینه “الف” را انتخاب کند، گزینه‌ی”ب” جذابیت کمتری داشته باشد.
۱۲-شرطی ها ممنوع: به زمانی درخواست کنید، که آن‌ها همکاری را تقبل کنند. اگر نقاشی آبرنگ را کنار بگذری، به پارک می رویم. پیشنهاد می‌شود که شاید کودک نتواند آب رنگ هایش را تمیز کند به حای آن بگویید: وقتی نقاشی آبرنگ ات را تمام کردی به پارک می رویم.
۱۳-بازی برتر: معلمان پیش دبستانی بارها و بارها گفته اند که بچه‌ها ی امروزی کمتر مایل به بازی های خلاقانه هستند نسبت به بچه‌های یکی ا دو دهه ی اخیر. هانیس میگوید: بیشتر وقت آن‌ها صرف نظارت به بچه‌ها می‌شود. به بچه به راحتی بگویید برو بازی: این وظیفه ی شما نیست که بچه سرگرم شده است، نگذارید زیاد خسته شود، اما اطمینان پیدا کنید که او آیتم هایی نظیر تا کردن لباس ، رنگ آمیزی و کاغذ، یک جعبه کارت بزرگ و خمیر بازی را دارد.
۱۴-با موزیک انجام دهید. سندی هانیز مربی مربی در کودکستان بوکینگ هام گلدستون موری میگوید: اگر کار را با موزیک هماهنگ کنید، ناگهان کار جابب می‌شود. اگر شما احساس خلاقیت نمی‌کنید، پیشنهاد می‌کنیم با آهنگ مسابقه بگذارید: می توانی قبل از اینکه آهنگ تمام شود لباست را بپوشی؟
۱۵-کار تیمی را تشویق کنید: اگر بچه‌ی شما سر اسباب بازی با بچه‌ی دیگر درگیر می‌شود. یک تایمر برای پنج دقیقه تنظیم کنید. به یک بچه بگویید تا زمانی که صدای زنگ پایان را بشنود می‌تواند با اسباب بازی، بازی کند و سپس آنرابه بچه‌ی دیگری بدهد.
۱۶-اجازه دهید بچه‌های شما با کمترین نزاع و ستیزه مشکل شان را حل کنند. بجای اینکه سریعاً بخواهید مشاجره را پایان دهید، کمی دور بایستید و اجازه دهید آن‌ها خودشان مشکلشان را حل کنند. (مگر اینکه آن‌ها به همدیگر آسیب بزنند). شما همیشه آنجا نیستید که.
تربیت کردن مؤثر
این مرا آزار میدهد مه تا کنون پدر و مادری را ملاقات نکرده ام که از مهلت استفاده کنند و هیچ گاه معلم پیش دبستانی را ندیده ام که این کار را انجام دهد. بنابراین چه استراتژی های معلمان توصیه میکنند؟
۱۷-راهنمایی مجدد. اگر کودک پیش دبستانی شما روی مبل بالا و پایین می پرد یا عروسک خواهر بزرگ ترش را از دست او می گیرد،با پرسیدن سؤال هایی نظیر اگر دوست داری باهم نقاشی بکشینیا داشتان کوتاهی باهم بخوانیم حواس او را پرت کنید.
۱۸-از بحران های خداحافظی جلوگیری کنید. اگر که فرزند شما از اینکه یک مدت زمانی از شما جدا شود، واهمه دارد، به او چیزی ملموس بدهید تا به یاد شما باشد، به او اجازه دهید عکس شمارا با خود ببرد یا تکه پارچه ای را ببوسیدیایک متن کاغذی را ببرید و در جیب او بگذارید. داشتن چیزهای جسمانی برای لمس، شاید به او کمک کد تا کمتر احساس نگرانی کند.
۱۹-او را در گیر تصحیح اشتباهاتش کنید. اگر او دیوار را نقاشی کرده، به او کمک کنید آن را بشوید، اگر برج آجری هم بازی اش را خراب کرد، از او بخواهید کمک کند آن را دوباره بسازد.
اثرات موسیقی بر کودک و سن مناسب یادگیری آن(علمی وتایید شده )
۲۰-سرزنش را به تأخیر بیاندازید. اگر شما بایستی کودکتان را توبیخ کنید، آن را درست زمانی که رفتار اشتباهش را میبیند انجام دهید. باس توصیه میکند: گه گاهی از پدر و مادرها شنیده ام که می‌گویند: وایسا بریم خونه، اما وقتی به خانه بروید، کودک شما خطای خود را فراموش کرده است. مثل اینکه شما بازدید از باغ وحش روز شنبه را به خاطر قهر و رنجشی که روز سه شنبه داشته اید کنسل کنید. این کار کودک شما را از خطاهای آینده باز نمی دارد او فقط احساس میکند، این ها تنبیه های تصادفی و بی انصافی هستند.
سوالات بیشتر را با ما در بخش نظرات مطرح کنید.
زبان یعنی آینده! اپلیکیشن آموزش زبان چرب زبان برای کودکان ایران کاملا رایگانه! همین الان دانلودش کن کلی وقت گذاشتیم فقط واسه کمک به ساخت آینده بهتر واسه فرزندان ایران عزیز!
سپاس مطالب عالی بود