روانشناسی کودک با بهترین روش های روز

اختلال کم توجهی بیش فعالی و مدرسه+ روش کمک به یادگیری در کلاس

bestkid b

مدرسه می تواند برای دانش آموزان مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی (ADHD) یک چالش باشد. در این مطلب نحوه کمک به کودک یا نوجوانان دارای این اختلال در مدرسه آورده شده است. اگر شما با این مشکل مواجه هستید، برای پیشرفت تحصیلی فرزندتان در این مطلب با ما همراه شوید.

فرزند خود را برای موفقیت در مدرسه آماده کنید

محیط کلاس می تواند برای کودک مبتلا به اختلال ADHD (اختلال کم توجهی – بیش فعالی یا attention deficit hyperactivity disorder) چالش برانگیز باشد. سختترین وظیفه برای این دانش آموزان در کلاس درس نشستن آرام، بی صدا گوش دادن، تمرکز کردن و کارهایی است که باید در تمام طول روز انجام دهند. ناراحت کننده ترین قسمت این موضوع آنجاست که این کودکان دوست دارند بتوانند مانند همسالان دیگر خود رفتار کنند و درس ها را یاد بگیرند. کمبودهای عصبی و عدم انگیزه، این کودکان را از روشهای سنتی یادگیری بازمی دارد.

شما به عنوان والدین، ​​می توانید به فرزند خود کمک کنید تا با این کمبودها کنار بیاید و بر چالش هایی که مدرسه وجود دارد، غلبه کند. همچنین می توانید با فرزند خود برای اجرای استراتژی های عملی برای یادگیری در داخل و خارج از کلاس درس کار کنید و در مورد نحوه یادگیری فرزندتان با معلمان ارتباط برقرار کنید. استراتژی های زیر با پشتیبانی مداوم، می توانند به فرزند شما کمک کنند که از یادگیری، غلبه کردن بر چالش های آموزشی و موفقیت در مدرسه و پس از آن لذت ببرد.


اپ چرب زبان

زبان یعنی آینده! اپلیکیشن آموزش زبان چرب زبان برای کودکان ایران کاملا رایگانه! همین الان دانلودش کن کلی وقت گذاشتیم فقط واسه کمک به ساخت آینده بهتر واسه فرزندان ایران عزیز!


 

حتما بخوانید: ۱۱ علت اصلی انرژی زیاد کودک و روشهای ساده مدیریت آن در منزل

نکاتی در مورد همکاری با معلمان

به یاد داشته باشید که معلم ها علاوه بر مدیریت گروهی از کودکان با شخصیت های مشخص و سبک های مختلف یادگیری، باید انتظار داشته باشند که حداقل یک دانش آموز دارای اختلال کم توجهی – بیش فعالی در کلاس درس داشته باشند. معلمان ممکن است تمام تلاش خود را برای یادگیری موثر این کودکان ایفا کنند اما درگیری والدین هم می تواند آموزش آنها را به طرز چشمگیری بهبود بخشد. شما این توانایی را دارید که با پشتیبانی از مراحل انجام شده در کلاس، شانس فرزندتان را برای موفقیت افزایش دهید. اگر بتوانید با معلم فرزند خود همکاری کنید و از آن پشتیبانی کنید، قادر خواهید بود به طور مستقیم بر یادگیری فرزندتان در مدرسه تأثیر بگذارید.

چندین روش وجود دارد که می توانید برای موفقیت بیشتر فرزندتان در مدرسه انجام دهید. در کنار هم می توانید به فرزند مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی کمک کنید تا یاد بگیرند در کلاس عملکرد موثرتر و بهتری داشته باشند. شما به عنوان والدین، ​​طرفدار فرزند خود هستید. برای اینکه کودک شما در کلاس موفق شود، بسیار مهم است که نیازهای آنها را به مسئولان و معلمان مدرسه منتقل کنید. همچنین برای شما بسیار مهم است که به حرف معلمان و دیگر مسئولان مدرسه گوش دهید.

حتما بخوانید: ۱۴ روش عالی رفتار با کودکان پر انرژی و شلوغ

شما می توانید اطمینان حاصل کنید که برقراری ارتباط با مدرسه فرزندتان سازنده و مؤثر است. سعی کنید این را بخاطر بسپارید که هدف متقابل شما این است که دریابید چگونه می توانید بیشترین کمک را به کودک بدهید. چه با تلفن چه ایمیل و چه به صورت حضوری صحبت کنید و سعی کنید آرام، خاص و مهمتر از همه مثبت باشید. داشتن یک نگرش خوب می تواند برقراری ارتباط با معلمان را بهبود بخشد.

  • از پیش برنامه ریزی کنید. قبل از شروع سال تحصیلی می توانید با مسئولان مدرسه یا معلمان صحبت کنید. اگر سال تحصیلی آغاز شده است، برنامه ریزی کنید که حداقل به طور ماهانه با یک معلم یا مشاور صحبت کنید.
  • قرار ملاقات ها را مشخص کنید. برای دیدار و صحبت با معلم فرزند خود قرار ملاقات هایی مشخص کنید. اگر شرایط مناسب است، در کلاس درس، کودک خود را ملاقات کنید تا بتوانید از محیط یادگیری فرزندتان مطلع شوید.
  • اهداف تان را تعیین کنید. در مورد امیدهای خود برای موفقیت در مدرسه فرزندتان بحث کنید. در کنار هم، اهداف خاص و واقع بینانه را بنویسید و در مورد چگونگی کمک به فرزندتان در رسیدن به آنها صحبت کنید.
  • با دقت گوش کنید. معلم هم مانند شما، دوست دارد موفقیت فرزندتان را ببیند. پس به آنچه می گوید گوش دهید حتی اگر بعضی اوقات شنیدن آن برایتان دشوار است. دانستن چالش های کودک در مدرسه، کلید یافتن راه حل های مؤثر است.
  • اطلاعات را به اشتراک بگذارید. شما از بیماری فرزندتان اطلاع دارید و معلم او هم هر روز علایم آن را می بیند: شما در کنار یکدیگر اطلاعات زیادی دارید که می تواند منجر به درک بهتر مشکلات کودک شود. مشاهدات خود را آزادانه به اشتراک بگذارید و معلمان کودک را به انجام همین کار ترغیب کنید.
  • تصویر کاملی از بیماری فرزندتان به مسئولان مدرسه ارائه دهید. حتماً داروهایی که فرزند شما مصرف می کند را ذکر کنید و سایر روش های درمانی را توضیح دهید. با معلم فرزندتان بهترین روش های کنترل کودک و بدترین آنها را به اشتراک بگذارید. از عملکرد کودک خود در مدرسه، از جمله در زمین بازی سوال کنید. اگر کودک برای یادگیری، به خدمات خاصی نیاز دارد، سعی کنید به آنها پی ببرید.

حتما بخوانید: درمان اختلال یادگیری کودکان با ۱۲ روش علمی جدید

تدوین و استفاده از یک برنامه رفتاری

کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی قادر به رفتار مناسب در کلاس درس هستند، اما به منظور کنترل علائم خود نیاز به ساختار و انتظارات روشنی دارند. شما به عنوان والدین ​​می توانید یک برنامه رفتاری برای فرزندتان معین کنید و از این طریق به او کمک کنید. هر نوع برنامه رفتاری که تصمیم به اجرای آن را دارید، با همکاری نزدیک با معلم و کودک تدوین کنید.

کودکان دارای اختلال کمبود توجه، به اهداف خاص و تقویت مثبت روزانه و همچنین پاداش های ارزشمند پاسخ می دهند. بله، شاید شما مجبور شوید از جوایز خاصی استفاده کنید تا کودک را به رفتار بهتر در کلاس تشویق کنید. طرحی را ایجاد کنید که پاداش های ناچیز برای پیروزی های کوچک و جوایز بزرگتر برای دستاوردهای بهتر داشته باشد.

نکاتی در مورد مدیریت علائم اختلال کم توجهی – بیش فعالی در مدرسه

اختلال کم توجهی – بیش فعالی بر مغز هر کودک اثر متفاوتی می گذارد، بنابراین هر مورد می تواند در کلاس کاملاً متفاوت به نظر برسد. کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی طیف وسیعی از علائم را نشان می دهند که برای بسیاری افراد نامفهوم است. برای کمک به این کودکان باید بخوبی حالت و علایم بیماری را درک کرد.

شما به عنوان والدین ​​می توانید به فرزند مبتلا به این اختلال کمک کنید تا برخی یا همه ی این رفتارها را کاهش دهد. درک این مسئله که چگونه اختلال کمبود توجه بر رفتارهای مختلف کودکان تأثیر می گذارد، مهم است چون از این طریق می توانید راهکارهای مناسب برای مقابله با مشکل را انتخاب کنید. رویکردهای نسبتاً صریح و متنوعی وجود دارد که معلم کودک شما برای مدیریت بهتر علائم این بیماری می تواند استفاده کند و فرزند شما را در مسیر موفقیت در مدرسه قرار دهد.

حتما بخوانید: کودک شیطان و شلوغ خود را چگونه تربیت کنیم؟ (۱۳ روش موثر)

برای حل هر یک از مشکلات کودک مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی در مدرسه، از راههای زیر استفاده کنید:

کنترل حواس پرتی

حواس دانش آموزان مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی ممکن است به راحتی با سر و صدای بیرون، رهگذران و یا افکار خود پرت شوند که اغلب باعث می شود متوجه درس نشوند. این کودکان در تمرکز کردن روی کارهایی که نیاز به تلاش ذهنی پایدار دارد، مشکل دارند. ممکن است به نظر برسد که در حال گوش دادن به شما هستند اما برای به خاطر سپردن اطلاعات با مشکل مواجه شوند.

از جمله راههای کمک به کودکانی که به راحتی حواسشان پرت می شود شامل قرار گرفتن کودک در محیط مناسب، فعالیت فیزیکی و کوتاه تر کردن زمان کلاس درس است. راههای دیگر عبارتنداز:

  • کودک مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی را دور از درها و پنجره ها قرار دهید. اگر آموزش کودک در خانه انجام می شود، باید در اتاق جداگانه باشد و در صورت داشتن حیوان خانگی، آن را در اتاق دیگر قرار داد.
  • از صندلی های جایگزینی استفاده کنید که دانش آموز بتواند در صورت ناراحتی، جای خود را تغییر دهد. هر زمان ممکن باشد، حرکت فیزیکی را نیز در میانه ی درسها قرار دهید.
  • اطلاعات مهم را در جایی بنویسید که کودک به راحتی بتواند آن را بخواند و از آن استفاده کند. به دانش آموز یادآوری کنید که اطلاعات در کجا واقع شده است.
  • تکالیف سنگین را به قسمت های کوچکتر تقسیم کنید و به کودکان اجازه دهید تا اوقات استراحت داشته باشند.

حتما بخوانید: انواع بازی ها و سرگرمی های دبستانی (۷ فعالیت عالی در کلاس درس)

کاهش میزان صحبت کردن در کلاس درس

کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه ممکن است با کنترل علایم خود دست و پنجه نرم کنند، بنابراین اغلب در کلاس درس صحبت می کنند. این کودکان معمولا در کلاس یا در خانه، حرف دیگران را قطع می کنند. طغیان آنها ممکن است پرخاشگرانه یا حتی بی ادبانه باشد و همچنین منجر به ایجاد مشکلات اجتماعی شود. عزت نفس کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی اغلب متزلزل است، بنابراین مطرح کردن این مسئله در کلاس درس یا جلوی اعضای خانواده کمکی به حل این مسئله نمی کند و حتی ممکن است اوضاع را بدتر کند.

اصلاح میزان صحبت کردن در کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی باید با دقت انجام شود تا عزت نفس کودک به ویژه در مقابل دیگران حفظ شود. با کودک مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی با “زبان مخفی” صحبت کنید. می توانید از حرکات یا کلماتی که قبلاً با آنها موافقت کرده اید استفاده کنید تا به کودک اطلاع دهید که در حال قطع صحبت دیگران است. کودک را به خاطر ساکت نشستن در کلاس و نپریدن وسط حرف دیگران ستایش کنید.

کنترل تکانشگری

تکانشگری مجموعه ای از رفتار ازجمله گرفتن تصمیمات عجولانه، عدم دور اندیشی و عدم پشتکار و کنترل خشم را شامل می شود. کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی ممکن است قبل از فکر کردن عمل کنند و علاوه بر مشکلات موجود در کلاس، با وضعیت اجتماعی دشواری مواجه شوند. کودکانی که با کنترل تکانشگری مشکل دارند ممکن است پرخاشگر یا بی ادب بنظر برسند. این احتمالا مخرب ترین علامت بیماری کم توجهی – بیش فعالی به خصوص در مدرسه است.

روش های مدیریت تکانشگری شامل تنظیم برنامه های رفتاری، تنبیه فوری برای نقض قوانین و برنامه ای برای کنترل کودکان در طول روز است.

  • اطمینان حاصل کنید که یک برنامه رفتاری نوشته شده در کنار دانش آموز است. حتی می توانید آن را به دیوار یا میز او بچسبانید.
  • بلافاصله بعد از رفتار نامناسب، کودک را تنبیه کنید. در اهداف خود ثابت قدم باشید و مطمئن شوید کودک می داند که پس از بدرفتاری تنبیه می شود.
  • رفتار خوب کودک را با صدای بلند تحسین کنید. در ستایش خود روش خاصی داشته باشید، مطمئن شوید کودک می داند چه کاری را درست انجام داده است.
  • برنامه روزانه را روی تخته یا روی یک تکه کاغذ بنویسید. پس از نوشتن برنامه، با تکمیل هر مورد آن را خط بزنید. در این حالت کودکان مبتلا به مشکلات تکانشی ممکن است احساس کنترل و آرامش بیشتری کنند.

حتما بخوانید: پاسخ به همه سوالات رایج درباره بیش فعالی کودکان (ویدیو)

کنترل بیقراری و بیش فعالی

دانش آموزان مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی اغلب در حال حرکات بدنی ثابت هستند. به نظر می رسد تلاش این کودکان برای نشستن روی صندلی مشکل است. کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی ممکن است بپرند، لگد بزنند، بپیچند، بچرخند و دایما در حال حرکت باشند. به همین دلیل آموزش آنها سخت است.

استرانژی های مقابله با بیش فعالی شامل راههای خلاقانه ای است که به کودک مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی اجازه می دهد تا در زمان های مناسب به شیوه های مناسب حرکت کند. آزاد کردن انرژی از این طریق ممکن است کودک را در زمان آموزش آرامتر نگه دارد.

  • از کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی بخواهید که به وظایف خود عمل کنند یا کارهایی به آنها محول نمایید. این کارها می تواند موارد ساده ای مانند تیز کردن مدادها یا جمع کردن ظرف ها باشد.
  • کودک مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی را ترغیب کنید که ورزش کند. اگر فرزند شما مایل به ورزش کردن نیست، او را پیاده به مدرسه ببرید و بیاورید. یا به همراه او بدوید. این به تخلیه ی انرژی های درونی کودک کمک می کند.
  • از توپ ضد استرس استفاده کنید. اسباب بازی کوچک یا چیز دیگری برای کودک فراهم کنید تا بتواند حین نشستن روی صندلی آن را فشار دهد یا بازی کند.
  • زمان استفاده از وسایل الکترونیکی را محدود کنید. به این ترتیب وقت بیشتری برای حرکت خواهید داشت.

غلبه بر نافرمانی کودک بیش فعال

عدم پیروی از دستورها یک مشکل بارز برای بسیاری از کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی است. به نظر برسد که این بچه ها دستورات را می فهمند و حتی می توانند آنها را یادداشت کنند، اما قادر به پیروی از آن نیستند. بعضی اوقات این دانش آموزان مراحل کار را بدرستی انجام نمی دهند و یا یک تکلیف را کاملاً درک نمی کنند و کار دیگری انجام می دهند.

کمک به کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی در پیروی از دستورات، به معنای اتخاذ تدابیری برای انجام مراحل کار و کمک به درک آن است. در صورت لزوم سعی کنید دستورات خود قدم به قدم بیان کنید و به کودک اجازه دهید یک مرحله را تمام کند و سپس مرحله ی بعد را به او محول کنید. اگر کودک از انجام کار سرباز زد، با صدای آرام اما محکم، وظایف را به او یادآوری کنید. هر زمان ممکن باشد، کارها را با یک ماژیک تیره رنگ یا گچ رنگی روی تخته یا وایت برد بنویسید.

حتما بخوانید: روش رفتار با کودکان بیش فعال برای بهبودی موثر (تحقیقات جدید)

نکاتی برای لذت بخش کردن یادگیری

یکی از راههای مثبت برای توجه بیشتر کودک به یادگیری این است که فرایند آموزش را سرگرم کننده کنید. استفاده از حرکات بدنی در کلاس درس، اتصال حقایق به چیزهای بی اهمیت جالب یا اختراع آهنگهای ساده که یادآوری جزئیات را آسانتر می کند می تواند به کودک شما کمک کند از یادگیری لذت ببرد و حتی علائم اختلال کم توجهی – بیش فعالی را کاهش دهد.

کمک به کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی برای لذت بردن از ریاضیات

کودکانی که اختلال کمبود توجه دارند، تمایل دارند به روشی دیگری فکر کنند. آنها غالباً دوست دارند برای یادگیری چیزهای جدید، به وسایل دست بزنند، آها را لمس کنند یا در یک تجربه ی جدید شرکت کنند. استفاده از بازی ها و اشیاء برای نشان دادن مفاهیم ریاضی، می تواند ریاضیات را معنادار و سرگرم کننده کند.

  • بازی کنید. از کارتهای حافظه، تاس یا دومینو برای آموزش اعداد استفاده کنید. یا به سادگی از انگشتان دست و انگشتان پا استفاده کنید و هنگام جمع یا منها، آنها را باز و بسته کنید.
  • از نقاشی و رسم تصاویر استفاده کنید. استفاده از تصاویر بخصوص برای مشکلات لغوی، می توانند به بچه ها کمک کنند تا مفاهیم ریاضی را بهتر درک کنند. اگر دوازده ماشین وجود دارد، به کودک خود کمک کنید تا آنها را در تصویر پیدا کند و روی هر کدام یک چوب خط بزند.
  • کلمات اختصاری پیدا کنید. به عنوان مثال، به فرزندتان یاد دهید ترتیب کلمات حرف اختصاری، یک ترانه یا عبارتی را تشکیل دهد که از حرف اول آنها به ترتیب صحیح استفاده می کند.

حتما بخوانید: اختلالات یادگیری ریاضی در بین کودکان: بهترین روشهای درمان (تحقیقات جدید)

کمک به کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی برای لذت بردن از روخوانی

روشهای زیادی وجود دارد که خواندن را حتی برای کودکان مبتلا به این اختلال هیجان انگیز می کند. به خاطر داشته باشید که خواندن در ابتدایی ترین سطح خود شامل داستان ها و اطلاعات جالب است که همه کودکان از آن لذت می برند.

  • برای کودکان بخوانید. از زمان های آرام و مناسب، برای روخوانی به همراه کودک استفاده کنید.
  • پیش بینی یا “شرط بندی کنید”. برای هیجان انگیز کردن داستان، دائماً از کودک بپرسید که فکر می کند ممکن است در ادامه ی داستان چه اتفاقی بیفتد. مثلا بگویید: “دختر این داستان بسیار شجاع به نظر می رسد. من شرط می بندم که او قصد دارد خانواده اش را نجات دهد.”
  • خود را به شخصیت های داستان تبدیل کنید. بگذارید کودک شخصیت خود را انتخاب کند و یکی از شخصیت های داستان را نیز به شما اختصاص دهد. از صداها و لباس های خنده دار برای سرگرمی بیشتر استفاده کنید.

بهترین سبک یادگیری فرزند شما چیست؟

وقتی اطلاعات را به روش جذاب به کودکان منتقل می کنید، یادگیری بسیار سرگرم کننده خواهد شد. اگر بفهمید که کودک مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی چگونه بهتر یاد می گیرد، می توانید آموزش های لذت بخشی را تهیه کنید که حاوی اطلاعات مفید است.

بطور کلی سه سبک یادگیری وجود دارد که برای هر فرد، یک سبک آموزش اثر بخش تر و کارآمدتر است.

  • یادگیرنده های شنیداری با صحبت کردن و گوش دادن بهتر یاد می گیرند. از این بچه ها بخواهید دروس را با آهنگ مورد علاقه خود بخوانند. بگذارید آنها وانمود کنند که در یک برنامه رادیویی حضور دارند و غالباً با دیگران همکاری می کنند.
  • یادگیرندگان بصری از طریق خواندن یا مشاهده بهتر یاد می گیرند. بگذارید آنها از کامپیوتر یا لب تاب و یا فلش کارتهای رنگی برای مطالعه استفاده کنند. به آنها اجازه دهید ایده های خود را روی کاغذ بنویسند یا ترسیم کنند.
  • یادگیرندگان لمسی یادگیری دروس را از طریق لمس بدنی یا حرکات به بهترین وجه یاد می گیرند. به این ترتیب این کودکان با مزه کردن، لمس کردن، و بو کردن چیزها را تجربه و حس می ‌کنند.

کاری که شما باید انجام دهید این است که تشخیص دهید فرزندتان در کدام یک از سبک های یادگیری چیرگی بیشتری دارد و آموزش را بر طبق همین سبک انجام دهید.

نکاتی برای کمک به کودک مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی برای انجام تکالیف مدرسه

برای والدین کودکی که دارای اختلال کم توجهی – بیش فعالی است، انجام تکالیف یک فرصت طلایی محسوب می شود. تکالیف مدرسه که خارج از کلاس درس انجام می شود، به شما این امکان را می دهد که مستقیماً از فرزند خود حمایت کنید. این زمانی است که می توانید به فرزندتان کمک کنید در مدرسه موفق شود. محلی را انتخاب کنید که هر دوی شما احساس راحتی بیشتری می کنید مثلا اتاق نشیمن.

بچه های مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی با حمایت شما، می توانند بر مشکلات ریاضی یا نوشتن غلبه کنند و مهارت های بیشتری نیز کسب کنند.

برای تشویق کودک به انجام تکالیف حتی اگر در طول تعطیلات هستید، با او به خرید بروید و لوازم تحریر های رنگی و جذاب بخرید. مثلا پوشه هایی خریداری کنید و به فرزندتان بگویید تکالیف خود را در آن قرار دهد.

  • یک پوشه برای تکالیف کامل شده درست کنید و تکالیف انجام نشده را در پوشه ی دیگری قرار دهید. فرزندتان را تشویق کنید تا تکالیف ناقص را به اتمام برساند.
  • به کودک خود کمک کنید که وسایل مورد نیاز خود از جمله کوله پشتی، پوشه ها و حتی جیب هایش را بطور روزانه مرتب کند.
  • در صورت امکان مجموعه ای از کتاب های درسی و لوازم تحریر اضافه را در خانه نگه دارید.
  • چک لیستی تهیه کنید و به کودک خود کمک کنید که در زمان اتمام تکالیف چک لیست خود را تیک بزند.

کمک به کودک در انجام تکالیف در زمان مناسب

درک مفاهیم و سازماندهی، دو قدم اصلی در آموزش است. شما می توانید با استراتژی هایی که یک روال روتین را ارائه می دهد، به کودک مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی کمک کنید تا تکالیف را به پایان برساند.

  • برای انجام تکالیف زمان خاصی را انتخاب کنید تا کودک برای بازی با حیوانات خانگی و اسباب بازی ها و تماشای تلوزیون وقت کافی داشته باشد.
  • اجازه دهید کودک هر ده یا بیست دقیقه یکبار استراحت کند.
  • برای درک بهتر از گذشت زمان، از ساعت آنالوگ یا تایمر استفاده کنید تا زمان انجام تکالیف را به شما یادآوری کند.
  • روال تکالیف را در مدرسه تنظیم کنید و مکانی را تعیین کنید که دانش آموز بتواند به راحتی تکالیف خود را تمام کند.

روش های دیگر برای کمک به فرزند در اتمام تکالیف

  • کودک را به ورزش کردن و داشتن خواب کافی تشویق کنید. فعالیت بدنی باعث افزایش تمرکز و رشد مغز می شود. نکته مهم برای کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی این است که ورزش منجر به خواب بهتر نیز می شود که به نوبه خود می تواند علائم اختلال کم توجهی – بیش فعالی را کاهش دهد.
  • به فرزندتان کمک کنید که خوب غذا بخورد. استفاده از وعده های غذایی مغذی و عدم مصرف غذاهای آماده و فرآوری شده، می تواند به کنترل علائم بیماری کمک کند.
  • از خود مراقبت کنید تا بتوانید مراقبت بهتری از فرزندتان داشته باشید. از نیازهای خود غافل نشوید. سعی کنید به درستی غذا بخورید، ورزش کنید، به اندازه کافی بخوابید، استرس را مدیریت کنید و به دنبال حمایت چهره به چهره خانواده و دوستان تان باشید.
charbzaban

تیم تولید محتوا

سلامتی و بهروزی همه هموطنان آرزوی قلبی من است. سوالات و نظرات خود را مطرح کنید، من یا سایر هموطنان پاسخ خواهیم داد. به امید افزایش آگاهی و سلامتی روحی جسمی در بین همه ایرانیان در جای جای دنیا.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا