گاهی اوقات رفتارهایی مانند نافرمانی و سرکشی در کودکان خردسال طبیعی است. با این حال برخی کودکان رفتاری هایی نشان می دهند که برای گروه سنی آنها غیر معمول است و کنترل این رفتارها برای والدین بسیار دشوار است. این بچه ها حتی با وجود توصیه ها و عصبانیت والدینشان باز هم رفتارهای ناخوشایندی از خود بروز می دهند. کودکان بیش فعال بی وقفه تکان می خورند، صحبت می کنند، اشیا را پرت می کنند یا در اطراف می دوند. تا زمانی که کودکان نتوانند مهارت های لازم برای مدیریت رفتارها را پیدا کنند، همچنان به کارهای خود ادامه خواهند داد.
نگرانی والدین کودکان بیش فعال، واقعا طبیعی و قابل درک است. در این مطلب جنبه های مختلف رفتارهای بیش فعالی کودکان و نحوه کنترل آن توضیح داده شده است. همچنین علل بروز بیش فعالی و علایم آن آورده شده است.
بیش فعالی چیست؟
یک تصور غلط رایج این است که بیش فعالی فقط مربوط به کودکانی است که زیاد می دوند، اما در حقیقت بیش فعالی نوعی بیماری است که باعث می شود کودک دائماً رفتارهایی در سطح غیرطبیعی یا شدید داشته باشد. کودکان معمولا این کارها را به طور مداوم انجام می دهند. انجام چنین فعالیت هایی در مواقع و مکان هایی نامناسب برای اعضای خانواده و به ویژه والدین، شرم آور است.
زبان یعنی آینده! اپلیکیشن آموزش زبان چرب زبان برای کودکان ایران کاملا رایگانه! همین الان دانلودش کن کلی وقت گذاشتیم فقط واسه کمک به ساخت آینده بهتر واسه فرزندان ایران عزیز!
اختلال کم توجهی – بیش فعالی (ADHD) نوعی اختلال دوران کودکی است که گفته می شود احتمالاً تا دوره نوجوانی و بزرگسالی هم ادامه پیدا می کند.
بی توجهی، تکانشگری و بیش فعالی از علائم اصلی اختلال ADHD است. این رفتارها برای بعضی از کودکان در بعضی مواقع طبیعی است اما برای کودکان مبتلا به ADHD، شدیدتر است و بیشتر اتفاق می افتد. برای تشخیص این اختلال، کودک باید ۶ ماه یا بیشتر علائم زیر را داشته باشد.
مهمترین علایم اختلال بیش فعالی عبارتنداز:
- مشکل در تمرکز و توجه
- مشکل در کنترل رفتارها
- فعالیت بیش از حد
در این قسمت دیگر علایم این اختلال آورده شده است.
سایر علائم
کودکانی که بیش فعال هستند اغلب در تمرکز کردن مشکل دارند و معمولاً رفتارهای تکانشی مانند موارد زیر را از خود بروز می دهند:
- پرتاب کرد دائم اشیاء باعصبانیت
- سرپیچی کردن از والدین و معلمان
- حرکت و جنب و جوش مداوم
- بروز رفتارهای تکانشی و یا پرخاشگرانه
- نداشتن تمرکز حواس (یا حواس پرتی سریع)
- پریدن وسط حرف دیگران (خارج از نوبت صحبت کردن)
- کتک زدن کودکان دیگر
- ناتوانی در نشستن روی یک صندلی
- فراموش کردن جزئیات، فراموش کردن چیزهای مختلف و تغییر مرتب یک فعالیت به فعالیت دیگر
- مشکل در تمرکز روی یک کار واحد، سازماندهی و تکمیل یک کار
- مشکل در یادگیری چیزهای جدید
- خسته شدن از انجام یک فعالیت یا یک کار پس از چند دقیقه (مگر اینکه کاری را که دوست دارند انجام دهند)
- مشکل در انجام تکالیف درسی، قرار دادن وسایل مورد نیاز برای انجام یک فعالیت در جای نادرست یا گم کردن آنها (به عنوان مثال مداد، اسباب بازی ها، دفتر و…)
- خیال بافی و گیج شدن سریع
- گوش ندادن به صحبت های دیگران
- مشکل در پیروی از دستورالعمل ها
- مشکل در مدیریت دقیق و سریع اطلاعات
برخی علائم دیگر عبارتند از:
- صحبت کردن مداوم و بدون وقفه
- پریدن، دویدن یا بازی کردن کودک با هر چیزی که در دسترس او است
- مشکل در نشستن برای انجام تکالیف مدرسه یا نشستن آرام در یک مکان
- مشکل در انجام کارها یا فعالیت های آرام و بی سر و صدا
چه عواملی باعث ابتلا به بیش فعالی می شود؟
بیش فعالی کودک معمولاً نشاندهنده ی ابتلای کودک به یک اختلال روانی یا جسمی است. این اختلالات می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ADHD یا اختلال کم توجهی – بیش فعالی
- مشکلات تیروئیدی یا غده فوق کلیه
- اختلالات مغزی
- اختلالات سیستم عصبی
- اختلالات روانشناختی
در این میان، علت دقیق ADHD ناشناخته است، اما انجام مطالعات در این زمینه همچنان ادامه دارد. گفته می شود عوامل زیر، خطر ابتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی را در کودکان افزایش می دهد:
- ابتلای خویشاوندان (مانند والدین یا خواهر و برادر) کودک به ADHD یا هر اختلال روانی دیگر
- مصرف الکل، سیگار و مواد مخدر توسط مادر باردار
- قرار گرفتن مادر باردار در معرض سموم محیطی (مانند بی فنیل پلی کلرین یا PCB ها)
- قرار گرفتن فرد در معرض سموم محیطی از زمان کودکی (مانند سرب که عمدتا در رنگها و لوله های ساختمان های قدیمی وجود دارد)
راه حل های ممکن برای درمان بیش فعالی کودکان
درمان نکردن بیش فعالی، موجب بدتر شدن وضعیت کودک می شود و ممکن است در بزرگسالی عواقب بدی در زندگی او داشته باشد. هرچه کودک زودتر تحت درمان قرار بگیرد، احتمال اینکه بتواند رفتارهای بیش فعالی خود را در آینده بهتر کنترل کند، بیشتر است. انتخاب روش درمان، به نوع اختلال بستگی دارد. درمان های موجود می تواند شامل موارد زیر باشند:
۱- آموزش مهارت های خاص به والدین: به والدین می توان مجموعه ای از مهارت ها و فنون ارتباطی را آموزش داد که به درک و مدیریت رفتار کودک و بیش فعالی او کمک می کند.
۲- رفتاردرمانی: رفتاردرمانی به این منظور طراحی شده است که به کودکان بیش فعال یاد دهد چگونه رفتارهای خود را مدیریت کنند و بیاموزد که چرا چنین رفتارهایی نامناسب است. بنابراین آنها را ترغیب می کند که رفتار بهتری داشته باشند. والدین و کودک هر دو استراتژی هایی را برای استفاده در موقعیت های خاص می آموزند. برای مثال کودک یاد می گیرد که دلیل نامناسب بودن رفتار خود را درک کند و به او آموزش می دهند که رفتار بهتری داشته باشد.
۳- آموزش مهارت های اجتماعی: آموزش مهارت های اجتماعی می تواند برای کودکانی که در موقعیت های اجتماعی به مشکل بر می خورند، مفید باشد. با استفاده از این روش، به کودکان بیش فعال مهارت ها و رفتارهای اجتماعی مورد نیاز برای معاشرت، نحوه گفتگو و بازی با سایر کودکان، آموزش داده می شود. برای یادگیری این مهارت ها، ممکن است به یک درمانگر خوب نیاز داشته باشید.
۴- آموزش مدیریت خشم: با آموزش نحوه ی مدیریت خشم، کودکان می توانند علائم عصبانیت را بیاموزند و در مورد راهکارهای مختلف مقابله با این وضعیت، تکنیک های آرام سازی و مهارت های کنترل استرس آموزش ببینند. این موجب بدست آوردن آرامش و کنترل خشم کودک می شود.
۵- دارو درمانی: ممکن است داروهای خاصی برای کودکان تجویز شود تا به آنها کمک کند رفتارهای تکانشی و بیش فعالی خود را کنترل کنند. این داروها اغلب با عوارض جانبی خاصی همراه هستند.
بسیاری از داروهای هومیوپاتی (همسان درمانی) برای کنترل بی قراری یا بیش فعالی در کودکان استفاده می شود. روش هومیوپاتی براساس قانون همسان ها بنا شده است. بر طبق این قانون، استفاده از دوز های پایین ماده ای که در بدن فرد سالم نشانه هایی از بیماری خاصی ایجاد کند، موجب درمان فرد بیماری که همان علائم را دارد، می شود. بعبارت دیگر بر اساس این قانون “همانند، همانند را شفا می‌دهد”. رایج ترین داروهای هومیوپاتی برای کنترل رفتارهای بیش فعالی عبارتند از:
- Tarentula hispanica
- زینکوم متالیکوم
- هیوسیاموس
- Lachesis muta
- وراتروم آلبوم
داروهای هومیوپاتی همیشه براساس علائم فردی تجویز می شوند بنابراین ممکن است کودک شما به داروهای دیگری نیاز داشته باشد.
۶-از رفتار درمانی استفاده کنید: برای کودکان مبتلا به موارد شدیدتر اختلال کم توجهی – بیش فعالی، رفتار درمانی می تواند مفید باشد. آکادمی اطفال آمریکا اظهار داشت که رفتار درمانی باید اولین قدم برای درمان این اختلال در کودکان خردسال باشد.
این روش که بعضاً اصلاح رفتاری نامیده می شود، بر روی حل رفتارهای مشکل ساز خاص کار می کند و راه حل هایی را برای کمک به پیشگیری از آنها ارائه می دهد. این همچنین می تواند شامل تعیین اهداف و قوانین برای کودک باشد. از آنجا که استفاده ی همزمان رفتار درمانی و دارو مؤثرتر است، می تواند کمک بزرگی به فرزند شما بکند.
۱۰- از پروتئین برای کمک به بیماران بیش فعال بهره ببرید: رژیم غذایی مناسب برای افراد بیش فعال، رژیم سرشار از پروتئین است. مطالعات انجام شده توسط دکتر Richard Wurtman، عصب شناس انستیتوی فناوری ماساچوست نشان داد که پروتئین باعث ترغیب انتقال دهنده های عصبی مسئول هوشیاری می شود در حالی که کربوهیدرات ها باعث خواب آلودگی می شوند.
پروتئین همچنین مانع از افزایش قند خون می شود که عامل تشدید بیش فعالی است. غذاهای پر فیبر مانند میوه و سبزیجات، غلات کامل و حبوبات می توانند به ثبات سطح انرژی کمک کنند. اگر شما یا فرزندتان داروی محرک مصرف می کنید، یک وعده صبحانه کم چرب اثر آن را به حداکثر می رساند. چربی ها می توانند باعث جذب آهسته تر شوند و تأثیر دارو را به تأخیر می اندازند.
بسته به سن، کودکان بین ۲۴ تا ۳۰ گرم پروتئین در روز نیاز دارند.
در مورد مکمل ها چطور؟
درمان با مکمل ها ممکن است به بهبود علائم بیماری بیش فعالی کمک کند. این مکمل ها شامل موارد زیر است:
- زینک (روی)
- ال-کارنیتین
- ویتامین B-6
- منیزیم
با این حال، نتایج مطالعات ضد و نقیض است. گیاهانی مانند جینکو، جینسنگ و گل ساعتی نیز ممکن است به آرام کردن بیماران بیش فعال کمک کند.
اما چه عواملی باعث بروز رفتارهای بیش فعالی یا تشدید آنها می شود؟ در این قسمت ۴ دلیل این امر اورده شده است.
چه دلایلی باعث بروز رفتارهای بیش فعالی در کودکان می شود؟
اکثر والدین نمی دانند که چگونه از پس رفتارهای ناخوشایند کودک برآیند و نمی دانند که چه عواملی باعث بروز این وضعیت می شود.
اولین قدم و استراتژی برای یافتن راه حل این است که بفهمیم کودک چقدر انرژی تخلیه نشده دارد. برخی از رایج ترین دلایل و مواردی که ممکن است باعث بروز رفتارهای غیرقابل کنترل کودک شود عبارتنداز:
۱- ابتلای کودک به برخی بیماری ها: برخی از کودکان از اختلال کم توجهی – بیش فعالی یا ADHD رنج می برند و نمی توانند انرژی بیش از حد خود را کنترل کنند. مدیریت احساسات و انرژی برای این کودکان سخت است و این موضوع نه تنها موجب آزار دیگران می شود بلکه موجب ناراحتی خود کودک هم می شود.
بهترین راه برای درمان این وضعیت، مراجعه به یک متخصص است. متخصص می تواند بیماری کودک را تشخیص دهد و بر اساس آن، گزینه ها و روش های مختلف درمانی را ارایه دهد.
داشتن این اطلاعات علاوه بر اینکه به شما کمک می کند که به عنوان پدر و مادر احساس بهتری داشته باشید، به کودکان هم کمک می کند تا بفهمند که چرا نمی توانند تمرکز کنند و انرژی خود را تنظیم نمایند.
۲- کافی نبودن فعالیت فیزیکی: بعضی از بچه ها انرژی زیادی دارند و برای تخلیه ی آن باید هر روز فعالیت فیزیکی داشته باشند. اگر بچه ها بسیار پر انرژی باشند و محیطی برای تخلیه ی این انرژی نداشته باشند، ممکن است رفتارهای ناخوشایندی از خود نشان دهند و مشکلاتی در خانه ایجاد کنند.
سعی کنید محیطی برای فرزندتان فراهم کنید که حداقل یک ساعت در روز، فعالیت بدنی داشته باشد. این باعث می شود که کودک آرام تر شود و رفتار بهتری داشته باشد و خیلی زودتر به خواب برود.
۳- خواب ناکافی: کودکانی که کمبود خواب دارند، رفتارهای بیش فعالی زیادی از خود نشان می دهند. بعبارت دیگر یکی از علائم خستگی بیش از حد کودک، بیش فعالی است.
کودکان بسته به سن خود باید حدود ۸ تا ۱۲ ساعت در شبانه روز بخوابند. خواب کمتر از این مقدار، علاوه بر بروز رفتارهای ناخوشایند، باعث عملکرد ضعیف کودک در مدرسه هم می شود.
با محدود کردن زمان استفاده از تلفن های همراه قبل از خواب و داشتن عادات خواب سالم، میزان خواب فرزندتان را افزایش دهید.
۴- اضطراب و ناراحتی های عاطفی: اکثر کودکان ناراحتی و اضطراب خود را بشکل علایم بیش فعالی بروز می دهند. کنترل احساسات برای این کودکان بسیار مهم است و در غیراینصورت ممکن است با مشکلات رفتاری در خانه و مدرسه روبرو شوند.
برخی از کودکان نمی توانند احساسات خود را بصورت زبانی ابراز کنند و این شما هستید که به عنوان والدین کودک، باید تحقیق کنید که دلیل ناراحتی و اضطراب فرزندتان چیست. ممکن است کودک در مدرسه با زورگویی یا قلدری همسالان خود مواجه شده باشد یا چیزی در خانه باعث ناراحتی او شده باشد. بهر حال شما باید دلیل این امر را پیدا کنید و به فرزندتان کمک کنید تا به آرامش روحی برسد.
در بسیاری از اوقات اختلال ADHD با اختلالات دیگر اشتباه گرفته می شود. ممکن است کودکانی که اختلال کم توجهی دارند، به اختلال ADHD یا کم توجهی – بیش فعالی مبتلا نباشند زیاد این کودکان می توانند ساکت باشد یا به آرامی در یک مکان بنشینند. اما اختلال ADHD از چه روشی قابل تشخیص است؟
چگونه می توان اختلال کم توجهی – بیش فعالی یا ADHD را تشخیص داد؟
همه ی کودکان شبیه هم نیستند. کودکان دارای مزاج ها و شخصیت های مختلف و همچنین سطح انرژی متفاوت هستند. بسیاری از کودکان به راحتی حواسشان پرت می شود، ممکن است تکانشی عمل کنند و قادر به تمرکز کردن روی یک موضوع خاص نباشند. گاهی اوقات ممکن است این عوامل طبیعی با اختلال ADHD اشتباه گرفته شوند.
علائم ADHD معمولاً در اوایل زندگی و اغلب در سنین ۳ تا ۶ سالگی بروز می کند و از آنجا که این علائم از کودکی به کودک دیگر متفاوت است، تشخیص آن مشکل است. والدین ممکن است در ابتدا متوجه شوند که فرزندشان خیلی سریعتر از بچه های دیگر علاقه خود را به چیزها از دست می دهد یا به نظر می رسد کودک بطور مداوم در حال دویدن است. همچنین معلمان ممکن است متوجه شوند که پیروی از قوانین مدرسه یا زمین بازی، برای کودک بسیار سخت است.
هیچ آزمایش واحد و مشخصی وجود ندارد که بتواند به تشخیص اختلال ADHD در کودکان کمک کند. با این حال متخصص می تواند اطلاعات مربوط به کودک و رفتار و محیط او را مد نظر قرار دهد و بر این اساس نوع اختلال را تشخیص دهد. به والدین کودک توصیه می شود که در صورت مشاهده ی علایم بیش فعالی در کودک، ابتدا با یک متخصص اطفال صحبت کنند.
پس از تشخیص اختلال بیش فعالی، می توانید از ترفندها و نکات زیر برای کنترل رفتار کودک استفاده کنید.
تکنیک های موثر برای کنترل بیش فعالی کودکان
والدین اغلب هنگام برخورد با بچه های بیش فعال کاملا ناامید می شوند. حتی کنترل کودکانی که تحت دارو درمانی قرار دارند هم ممکن است سخت و چالش برانگیز باشد. نکات زیر ممکن است به شما در کنترل بهتر کودکان بیش فعال کمک کند.
۱- کودک را در فعالیت های مختلف ورزشی شرکت دهید
بچه های بیش فعال تا حد زیادی پر انرژی هستند و تمرکز کردن برای آنها دشوار است. شرکت دادن کودکان در انجام فعالیت های ورزشی، به تخلیه ی انرژی آنها کمک می کند. والدین بچه های بیش فعال می گویند که یکی از بهترین راه های تخلیه ی انرژی و آرام کردن کودک، شرکت دادن آنها در فعالیت های ورزشی مختلف است.
بعضی از والدین یک حلقه بسکتبال نصب می کنند تا بچه ها انرژی اضافی خود را بسوزانند. برخی دیگر از طناب زدن، پروانه زدن یا ورزش های دیگر استفاده می کنند. بطور کلی انجام هر ورزشی یک راه بسیار مفید برای کمک به تخلیه ی انرژی و بهبود خلق و خوی کودک است.
۲- برای کنترل رفتارهای بیش فعالی، قوانین خاصی برای کودک مشخص کنید
برای بچه های بیش فعال و همچنین تمام اعضای خانواده، قوانین و مرزهای مشخصی تعیین کنید. در صورت لزوم، قوانین را بنویسید و آنها را در محلی که برای کل اعضای خانواده قابل مشاهده است، قرار دهید. در مورد قوانین به هیچ عنوان انعطاف پذیر نباشید، زیرا کودکان بیش فعال واقعاً به قوانینی نیاز دارند که برای آنها قابل درک باشند. هنگام معرفی قوانین به کودک، مستقیماً با او صحبت کنید و با استفاده از تماس چشمی از کودک بخواهید آنچه را که گفتید تکرار کند. این به معنای سخت گیری و آزار کودک نیست. کودک بیش فعال باید یاد بگیرد که موارد خاصی مثل ضربه زدن، تف کردن یا سرپیچی از قوانین، عواقبی برای او بهمراه دارد.
تعیین قوانین تنها مختص والدین نیست و معلمان نیز باید قوانین و قواعد مشخصی برای کودکان بیش فعال تعیین کنند تا بتوانند رفتارهای آنها را در کلاس درس و مدرسه کنترل نمایند.
علایم و راههای جدید درمان اضطراب های خفیف و شدید در کودکان کدامند؟
۳- میزان مصرف کربوهیدرات های ساده (مانند نان سفید) و دیگر غذاهای محرک را در رژیم غذایی کودک محدود کنید
رژیم غذایی کودک بر کنترل علایم بیش فعالی او موثر است. برخی غذاها می تواند موجب تشدید این وضعیت شوند. سعی کنید مصرف غذاهای سرخ کردنی، غذاهای حاوی گلوتن، لبنیات، نوشیدنی های صنعتی (بخصوص نوشیدنی های انرژی زا)، نوشابه، شکلات و فست فودها را به حداقل برسانید.
پاسخ به همه سوالات رایج درباره بیش فعالی کودکان (ویدیو)
۴- یک برنامه ی منظم روزانه برای کودک بیش فعال مشخص کنید
برنامه های نامنظم و فاقد مدیریت صحیح، می تواند هر کودکی را آشفته کند. اگر کودک بداند ساعت ۸:۰۰ شب، زمان خوابیدن است، طبیعتاً هر شب از این الگو پیروی خواهد کرد. اگر زمان خواب، غذا خوردن، بازی کردن و … “نامشخص” باشد، کودک نمی تواند از یک روال منظم و مشخص پیروی کند و همین امر باعث آشفتگی بیشتر او خواهد شد.
۵- مدت زمان تماشای تلوزیون را محدود کنید
برای انجام فعالیت های روزمره، نمی توان کودک را به میزان زیادی تحت فشار قرار داد. یکی از برنامه های روزانه، تماشای تلوزیون است که اغلب به دلیل مشغله های زیاد والدین، نظارت زیادی بر آن نمی شود. سعی کنید حتی برای اوقات فراغت کودک هم برنامه ریزی داشته باشید. اگر می خواهید بیش فعالی کودک را کنترل کنید، اجازه ندهید زمان تماشای تلوزیون بیش از ۳۰ دقیقه در روز باشد.
بیشتر متخصصان توصیه می کنند از تحریک کردن کودک بیش فعال با تلوزیون خودداری کنید. زمان تلویزیون را به حداقل برسانید و تماشای آن را در شب ممنوع کنید. صداهای بلند و هیجان انگیز تلویزیون می تواند بچه های بیش فعال را بیش از حد هیجان زده کند. یک یا دو برنامه در روز انتخاب کنید و به آن پایبند باشید. بچه های بیش فعال از فعالیت کردن، بیشتر از نشستن سود می برند. بنابراین بجای اینکه ساعت ها تلویزیون تماشا کنید، فعالیت های بدنی بیشتری انجام دهید.
۶- با فرزندتان وقت بگذرانید
از وقت آزاد خود برای رفتن به پارک استفاده کنید، یک کتاب خاص با هم بخوانید، قدم بزنید یا به راحتی با کودک بازی کنید، بخندید و بطور کلی بچگی کنید. این لحظات خوش اوقات فراغت می تواند برای بچه های بیش فعال مفید باشد و موجب آرامش آنها شود.
۷- کودک را به انجام فعالیت هایی که باعث تمرکز حواس می شود تشویق کنید
درست کردن کاردستی های مختلف و استفاده از ابزارهای گوناگون، موجب تمرکز حواس کودکان بیش فعال می شود، همچنین صبر و بردباری را به آنها می آموزد و موجب آرام نشستن و پیروی از قوانین می گردد.
معرفی ۵ کلاس آموزشی که حتما کودکان خود را باید به آنها بفرستید!
۸- کودک را به کتابخوانی تشویق کنید
کتاب خوانی برای کودکان بیش فعال بسیار مفید است چون علاوه بر اینکه موجب تمرکز حواس می شود، به آرام نشستن آنها نیز کمک می کند. برای فرزندتان کتاب داستان های جذاب بخرید و سعی کنید کتابخوانی را به یک عادت روزانه تبدیل نمایید.
۹- سعی کنید بجای تنبیه، از تشویق استفاده کنید
تاجایی که ممکن است از تنبیه کردن کودک بپرهیزید. تنبیه کردن زیاد کودک می تواند موجب تشدید علایم بیش فعالی او شود. بجای آن از تکنیک های مثبت استفاده کنید تا در دراز مدت تاثیر بیشتری داشته باشد.
بهترین نظم و انضباط زمانی حاصل می شود که کودک پیام های خوبی از سوی والدین خود دریافت کند. کودکان به ستایش دیگران پاسخ مثبت می دهند و اگر در هنگام انجام رفتارهای درست تشویق شوند، بیشتر تمایل دارند که با انجام کارهای خوب توجه والدین را به خود جلب کنند. بچه های بیش فعال غالباً از راههای منفی و خشنی مانند داد زدن یا بد دهانی، مورد توجه والدین خود قرار می گیرند و همین امر موجب بدتر شدن این اختلال می شود. تغییر در تکنیک ها و تشویق مثبت می تواند کودک را به انجام کارهای خوب ترغیب کند.
۱۰- کودک بیش فعال را درک کنید
کودکان بیش فعال بخاطر کارهایی که انجام می دهند مقصر نیستند و نمی توانند مانند کودکان دیگر، رفتارهای خود را کنترل کنند. بعضی از معلمان و والدین می گویند که اگر کودک یک بار رفتار مناسبی داشته باشد، همیشه می تواند بدرستی رفتار کند. اما در مورد بچه های بیش فعال اینگونه نیست.
عوامل بسیاری می تواند توانایی کودکان بیش فعال را برای کنترل کردن خود تحت تأثیر قرار دهند. نسبت به عوامل بیرونی مانند تنش بین والدین، مرگ حیوان خانگی محبوب، خواب ناکافی شبانه یا گذراندن یک روز بد در مدرسه که می توانند کنترل کودک را دشوارتر کنند، حساس باشید. بیماری در کودکان می تواند برگشت پذیر باشد، بنابراین مراقب سلامتی کودکان بیش فعال باشید.
