نگرانم فرزندم به خودش آسیب برساند (5 وظیفه والدین در این مواقع)
خيلي چيز است که شب ها والدين را بيدار نگه مي دارد، اما آن ها معمولا وقتی واقعا نگران می شوند که بفهمند فرزندشان به خودش آسیب می زند. خودآزاری برای بسیاری از افراد غیر طبیعی است. خودآزاری دقیقا به عملی گفته می شود که عمدا و خودخواسته بافت بدن تخریب شود یا آسیب ببیند. با این که خودآزاری بیشتر با خودزنی با اجسام تیز شناخته می شود، اما می تواند شامل رفتار هایی مثل خراش دادن پوست، سوزاندن، کندن پوست، کشیدن مو ها، خوردن مواد سمی و حتی کوبیدن سر به یک جسم سخت هم باشد.
خودآزاری فقط مختص جوانان نیست. این رفتار می تواند از هر فردی بدون در نظر گرفتن سن، جنسیت، نژاد و طبقه اجتماعی سر بزند. با این حال خودآزاری مشکل بزرگی در کودکان و نوجوانان است. مطالعه به عمل آمده در سال ۲۰۱۸ نشان داد که بیش از 64000 نوجوان آمریکایی یعنی ۱۸ درصد، در سال گذشته خودآزاری کرده بودند و این نرخ برای دختران نوجوان هم به طور پیوسته در حال افزایش است .
متاسفانه، یک بررسی دیگر نشان داد که بالاترین درصد خودآزاری مربوط به دختران 10 ساله و 14 ساله است. فهمیدن علت خودآزاری فرزند برای یک پدر و مادر سخت است. به همین دلیل در ادامه به چند سوالی که ممکن است پاسخ شان کمک تان کند، می پردازیم.
چرا بچه ها و نوجوانان خودآزاری می کنند؟
برای بسیاری از افراد، فکر این که عمدا به خودشان دردی را تحمیل کنند غیر قابل درک و حتی غیر عادی است. با این حال، وقتی به پایه و اساس نیاز های انسان فکر می کنید، ممکن است کمی منطقی تر شود. وقتی فردی درد می کشد، سعی می کند راهی پیدا کند که دیگر صدمه نبيند.
افرادی که خودآزاری می کنند در تلاش اند تا افکار منفی دردناک یا احساسات غیر قابل تحمل را با چیز هایی که در اختیار دارند، کنترل یا مدیریت نمایند. علت خودآزاری بچه ها معمولا این است که درد جسمی شان روی درد عاطفی شان سرپوش بگذارد.
اگر کودک 4 ساله و کمتر است: علت خودزنی در کودکان کمتر از ۴ سال
وقتی که فرد به خودش آسیب می رساند، یک ماده شیمیایی طبیعی به نام اندورفین آزاد می شود و به بدن کمک می کند تا هر دردی را مدیریت کند . اندورفین حالت نشئه به فرد می دهد و باعث کاهش شدت هر گونه درد فیزیکی می شود. این حالت به “نشئه دوندگان ” هم معروف است. این انتشار اندورفین چیزی است که خود زنی را به طرز خطرناکی اعتیاد آور می کند و کودک یا نوجوان را وسوسه می کند تا هر وقت آشفته و عصبی شد، دوباره به این کار روی بیاورد.
نکته ای در مورد خودزنی وجود دارد و آن هم این است که این عمل برای از بین بردن بی حسی عاطفی هم استفاده می شود. بسیاری از بچه هایی که من به آن ها مشاوره می دهم فاش کرده اند که خودآزاری به آن ها کمک می کند تا یک حسی در آنها به وجود بیاید. یک دانش آموزان راهنمایی در حالی که گریه می کرد، گفت: “وقتی خودم را تیغ می زنم ، دیگر احساس پوچی یا گنگی نمی کنم.”
اعتیاد به اینترنت و موبایل: عوارض و روشهای ساده درمان
مشکل این جا است که خودآزاری راه حل مشکلی که در ابتدا باعث آن شده را پیدا نمی کند و فقط حس خلاصی آنی (البته نه موقتی) را در فرد به وجود می آورد.
چه کسی به خودش آسیب می رساند؟
خودآزاری بیشتر در میان نوجوانان و دختران جوان تر شایع است. با این که خیلی در دختران زیر ۱۲ سال شایع نیست؛ اما همان طور که قبلا گفته شد، آمار و ارقام روز به روز در حال افزایش است . این افزایش مداوم اعداد مربوط به افزایش شیوع افسردگی در دختران نوجوان است. تکرار خودآزاری در هر فردی متفاوت است. برخی از بچه ها یا نوجوانان هر روز خودزنی می کنند، در حالی که برخی دیگر تا هفته ها و حتی ماه ها و سال ها این کار را تکرار نمی کنند.
و با این که مطالعات نشان می دهد که خودآزاری به طور مستقیم با خودکشی مرتبط نیست، به عنوان یک درمانگر وقتی علت خودآزاری یک بچه یا نوجوان می شنوم، این طور فکر نمی کنم! معمولا احساساتی که بچه هنگام زنی تجربه می کند؛ می تواند به اندازه ای قوی و آن حس خلاصی به قدری شدید باشد که در آینده بخواهد نوع خطرناک تر و حتی کشنده ترش را تجربه و حتی به خودکشی هم فکر کند.
چه چیزی باعث می شود که یک بچه یا نوجوان خودآزاری کند؟
خودآزاری حاصل یک بده بستان پیچیده بین عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی ، روانی، و اجتماعی- فرهنگی است. معمولا من از بیمارانم، مخصوصا دختران نوجوان می شنوم که درگیری های رابطه ای (به خصوص با اعضای خانواده و یا معشوقه های شان) انگیزه اصلی خودزنی آن ها است.
اتفاقاتی مثل از دست دادن، جدایی، خشونت و طرد شدن و داشتن سابقه تجاوز یا ضربه روحی هم می تواند خطر خودآزاری را افزایش دهد. از دیگر دلایل خودآزاری می توان به کمال گرایی، احساس شرم ، انزوای اجتماعی ، دمدمی بودن، ناامیدی و حس سربار بودن اشاره کرد.
حتما بخوانید: 15 استراتژی موثر برای تربیت بهتر فرزند نوجوان
چیز عجیب و غریب در مورد خودآزاری در جوانان این است که اغلب ” مسری ” است. بنابراین قرار گرفتن در معرض همسالان یا دیدن افرادی که در رسانه های اجتماعی خودآزاری می کنند، می تواند تاثیر شدیدی بر بچه ها یا نوجوانانی که در حال حاضر از نظر عاطفی درگیر هستند ، داشته باشد.
والدین برای کمک به چه کاری می توانند انجام دهند؟
- بچه ها را تشویق کنید که احساسات شان را بروز بدهند. برخی از بچه هایی که خودآزاری می کنند در محیط هایی بزرگ می شوند که به خاطر ابراز احساساتی مثل ناراحتی ، مسخره یا نادیده گرفته می شوند. در نتیجه، این بچه ها ممکن است به جای این که به خاطر این احساسات منفی از پای در بیایند و دلسرد شوند، به روش هایی مثل خودآزاری برای مدیریت افسردگی شان روی بیاورند. بچه هایی که در کنترل هیجانات شان ضعیف هستند، بیشتر مستعد خودزنی خواهند بود. اگر فرزندتان خود آزاری می کند، با دقت به حرف هایش گوش دهید و از او حمایت کنید. سعی کنید بیش از حد به اشتباهش واکنش نشان ندهید. به او مهارت های کنترل هیجان را یاد بدهید. من متوجه شدم آن دسته از مراجعینم که بلدند احساسات شان را شناسایی کنند ، در ابراز و مدیریت آن ها بهتر عمل می کنند. من از چرخه احساسات در اول هر جلسه ای که با بچه ها و بزرگسالان دارم ، استفاده می کنم.
- عشق و توجه تان را به آن ها نشان بدهید: جالب این جا است که یک بررسی در سال ۲۰۱۲ نشان داد که عیب جویی و خود انتقادی به شدت با خودآزاری مرتبط است. اما در رفتار هایی مثل مصرف الکل، مصرف مواد، یا اختلالات خوردن این رابطه تا این حد به خودآزاری منجر نمی شود . برعکس دلبستگی های قوی به اعضای خانواده و دوستان خودآزاری را کم تر می کند. مطالعه دیگری نشان داد که ۲۴ درصد از شرکت کنندگانی که پیش از این خودآزاری کرده بودند دیگر این کار را تکرار نکردند ؛ زیرا احساس می کردند کسی دوست شان دارد یا به آن ها توجه می کند. ابراز عشق و دادن امید امری حیاتی است. به فرزندتان یادآوری کنید که او خدا را دارد و باید به او توکل کند.
چند کار دیگری که می توانید کودک تان را تشویق به انجامش کنید، عبارتند از:
- با دوستان نزدیک و خانواده ارتباط برقرار کند .
- خودش را به فعالیت های سالم مشغول مثل گوش دادن به موسیقی، دویدن و یا رویداد نگاری مشغول کند.
- قدردانی کند؛ زیرا یکی از قدرتمندترین پادزهر ها برای غم و نا امیدی است.
- از یک مشاوره حرفه ای کمک بگیرد. اگر شما کودک یا نوجوانی دارید که سابقه خود زنی دارد، حتما به دنبال مشاوره حرفه ای باشید. طبیعی است که فرزندتان مقاومت کند یا از صحبت کردن در این باره خودداری کند. اما سر در آوردن از افکار و احساساتی که باعث می شود او به خود آزاری فکر کند، جزئی از روند بهبودی است . بسته به مدت زمان، تعداد و شدت خودزنی ها، ممکن است ترکیب روان درمانی و دارو درمانی تجویز شود . درمان شناختی – رفتاری (CBT) و رفتار درمانی دیالکتیکال (DBT) دو رویکرد کاوش محور هستند . گزینه های درمان متفاوت است، اما اکثر درمان ها بر درک دلایل خود آزاری تمرکز می کنند و راه های مؤثرتری را برای مقابله با مشکلات به پسر یا دخترتان آموزش می دهند. (منبع)
زبان یعنی آینده! اپلیکیشن آموزش زبان چرب زبان برای کودکان ایران کاملا رایگانه! همین الان دانلودش کن کلی وقت گذاشتیم فقط واسه کمک به ساخت آینده بهتر واسه فرزندان ایران عزیز!
