این مقاله از یک مادر استرالیایی الهام گرفته شده است که پسر هشت ساله اش نا امید شده بود و برای یادگیری نقاشی کمک می خواست. او قصد داشت بداند که چه طور به پسرش کمک کند. معمولا کشیدن از روی چیزی که می بینید، بهترین روش است. البته طراحی به این روش تنها شکل تمرین نقاشی نیست، اما معمولا بهترین راه برای تقویت مهارت های نقاشی است.
کشیدن نقاشی بر اساس تجربیات به یاد ماندنی و تخیل برای تقویت این بخش از مغز خوب است. طراحی به صورت کپی اصلا توصیه نمی شود مگر در صورتی که به صورت خود جوش باشد. بسیاری از هنرمندانی که به صورت خود آموز نقاشی را یاد می گیرند، با کپی کردن یاد گرفته اند، زیرا این تنها جایگزینی بوده است که می شناختند. با این حال، کپی کردن بهترین راه برای یادگیری نقاشی اشیاء، حیوانات، صحنه ها و افراد واقعی نیست.
نقاشی و کودکان
بچه هایی که من را می شناسند گاهی اوقات از من می پرسند که چه طور بهتر نقاشی بکشم.
زبان یعنی آینده! اپلیکیشن آموزش زبان چرب زبان برای کودکان ایران کاملا رایگانه! همین الان دانلودش کن کلی وقت گذاشتیم فقط واسه کمک به ساخت آینده بهتر واسه فرزندان ایران عزیز!
بسیاری از کودکان نمی دانند که هنرمندان نقاشی را با تمرین متد مشاهده- طراحی یاد گرفته اند. بسیاری از کودکان در مورد توانایی شان در یادگیری نقاشی احساس حقارت می کنند. معمولا هیچ معلم یا فرد بزرگسالی هیچ وقت به آن ها کمک نکرده است که مشاهده کنند.
نقاشی پنگوئن: آموزش صفر تا صد با 5 روش (ساده زیبا)
بیشتر معلمان در مورد آموزش نقاشی آموزش ندیده اند. حتی برخی از معلمان خیلی راحت به آن ها می گویند: “اشکالی ندارد، من هم نمی توانم نقاشی بکشم.” این کار برعکس انگیزه را از کودک می گیرد.
مهارت در نقاشی کشیدن با تمرین زیاد است که افزایش می یابد. این مقاله برخی از فرآیند های تمرینی که منجر به تقویت مهارت های نقاشی می شود را توضیح می دهد. گاهی اوقات کودکان تمرین را با یک کار که قرار است تمام و کمال باشد، اشتباه می گیرند.
من انگیزه آن ها برای به پایان رساندن برخی از کار ها را تحسین می کنم، اما بر این که یک تمرین است و لازم نیست تمام و کامل باشد هم تاکید می کنم. من برای آن ها مثالی از موسیقی می آورم. ما برای یادگیری چند قطعه، مدت زیادی پیانو تمرین می کنیم. در حین یادگیری زیاد نگران اشتباهاتمان نیستیم، اما در نهایت بد هم نیست که یک اجرای خوب داشته باشیم.
پس من چند روش اثبات شده برای تمرین به آن ها ارائه می کنم و تشویق شان می کنم تا در حین یادگیری نقاشی، از بین چند گزینه یکی را انتخاب کنند.
من هیچ وقت نقاشی نمی کشم تا به کودک نشان دهم که چه طور نقاشی بکشد.
نقاشی نهنگ: آموزش صفر تا صد با 6 روش (ساده زیبا)
اگر به کودک نشان دهم که هر چیزی چطور ترسیم می شود، این طور فکر می کند که روش نقاشی کشیدن من روش درست است. کودک فکر می کند که وظیفه اش کپی کردن از نقاشی من است. اما کپی برداری از نقاشی من اصلا کار درستی نیست.
من به سراغ چیزی که به آن نگاه می کنم، می روم. در حین انجام این کار، کودک را تشویق می کنم که شروع به کشیدن نقاشی در هوا کند و با انگشتانش خطوطی که من می کشم را دنبال کند. پس از تمرین در هوا، کودک بدون اینکه به کاغذ نگاه کند، خطوط محیطی شی را می‌کشد.
من هیچ وقت روی کاغذ کودک نقاشی نمی کشم. یادگیری با بررسی شی، حیوان یا شخصی که کشیده می شود انجام شده و نه با وادار کردن معلم به تصحیح نقاشی. دانش آموز باید مالک کل فرآیند و محصول باشد.
من هیچ وقت از کودک نمی خواهم تصویری که من یا هنرمند دیگری یا دوربین ساخته است را کپی کند. من نقاشی ها را از روی اشیاء یا مدل های واقعی می کشم. وقتی بچه ها محض سرگرمی کپی می کنند و من آن ها را به خاطر این کار محکوم نمی کنم، اما به خاطر کار های کپی که انجام می دهند از آن ها تعریف و تمجید هم نخواهم کرد. من آن ها را تشویق می کنم که از روی اشیاء واقعی تمرین کنند و نه از روی عکس.
درخواست یک توصیف دقیق از دانش‌آموز
ما نمی توانیم چیزی را ترسیم کنیم که به آن توجهی نداریم. من قبل از شروع، وقت زیادی را صرف بحث در مورد جزئیات یک منطقه کوچک می کنم که دانش آموز قرار است از آن جا شروع کند. این باعث تمرکز، آشنایی با محیط و به وجود آمدن اعتماد به نفس در کودک می شود. اطلاعات بصری بی فایده است مگر این که به آن ها دقت کنید.
من به جای راهنمایی، با پرسیدن سؤالات باز آموزش می دهم. “چه مقدار از این لبه مستقیم و چه مقدار منحنی است ؟”، “این طرف چقدر بلندتر از لبه بالایی است؟”، “وقتی دست تان را دراز می کنید و با نگه داشتن مداد روی سوژه در هوا اندازه می گیرید، چه طول هایی به دست می آورید؟”، “طول ها را چطور با هم مقایسه می کنید؟”، “آیا وجود این خط دلیلی دارد؟ می توانی تصور کنی آن شی چطور حرکت می کند؟”
نقاشی دلفین: آموزش صفر تا صد ترسیم دلفین با 7 روش
اگر سوال بپرسم به این معناست که کودک در آینده به معلم نیازی نخواهد داشت. وقتی دانش آموز با سوال پرسیدن بار بیاید، قادر خواهد بود به تنهایی تمرین کند. اگر من دستور بدهم، شاگرد ممکن است احساس قدرت نکند و نتواند به تنهایی کار کند.
استفاده از کاغذ روی مداد
من مداد را داخل یک کاغذ بزرگ فرو می کنم تا جلوی دید را بگیرد و نتوانم ببینم چه چیزی کشیده شده است. من معمولا فقط زمانی اجازه نگاه کردن به کاغذ را می دهم که حرکت مداد متوقف می شود و قرار است یک خط جدید شروع شود. وقتی مداد حرکت می کند، اجازه ندارم به کاغذ در پایین نگاه کنم ، بلکه فقط باید به لبه شی‌ای که دارم می بینم و ترسیم می کنم، نگاه کنم.
بهتر است که مداد را مثل راه رفتن مورچه خیلی آهسته و با حوصله حرکت دهید تا هر تغییر کوچک در جهت، فرو رفتگی، برآمدگی، خطوط زیگزاگ و غیره از قلم نیفتد. برای کشیدن هر نقاشی نیاز نیست از متد کانتور کور استفاده کنید، اما تمرینات منظم با استفاده از این متد، ذهن را برای تقویت برخی مهارت ها عادت می دهد.
من معمولا بچه های کوچک را تشویق می کنم که از این کاغذ روی مدادشان استفاده کنند. این جلسه تمرینی آماده سازی آن ها قبل از کشیدن یک تصویر بر روی یک کاغذ دیگر یا جای دیگر روی همان کاغذ است. در این مرحله فقط مجموعه ای از خطوط را تمرین می کنند. بعد از این تمرین، وقتی تصویر را می کشند، همه خطوط از قبل آشنا هستند.
ویژگی های کودک رو از نقاشی ش بفهمید با این چند نکته ساده روانشناسی
استفاده از منظره یاب برای کادربندی
یک منظره یاب که می تواند یک قاب تو خالی 5*5 سانتی متری باشد، برای مشاهده صحنه خیلی کاربردی است. برای طراحی، منظره یاب می تواند یک تکه مقوای 25*20 سانتی متری باشد که داخلش به اندازه یک کادر 10*7.5 سانتی متری خالی شده است.
این منظره یاب را می توان در فاصله دور یا نزدیک تر قرار داد تا به دانش آموز کمک کند تصمیم بگیرد چه چیزی را در نقاشی بگنجاند. ما از این وسیله به همان روشی استفاده می کنیم که یک عکس را با منظره یاب دوربین می بینیم. می توان برای بازتر شدن زاویه، با خم کردن دسته نزدیک تر زوم کرد. یا با ایجاد یک قاب تله فوتو کاری کرد که تصویر دورتر به نظر برسد. پنجره در منظره یاب (که به آن جدا کننده هم گفته می شود):
تصمیم گیری در مورد این که منظره شامل چه چیزی شود، چگونه چیز ها در کنار هم قرار بگیرند، از چه سایز کاغذی استفاده کنید و کاغذ را به کدام سمت بچرخانید، اشیاء تا چه اندازه در یک نقاشی بزرگ باشند را آسان تر می کند. یک منظره یاب پیشرفته تر معمولا یک نوار مشکی روی پنجره دارد تا شبکه ای را تشکیل دهد که از طریق آن بتوان صحنه ، طبیعت بی‌جان، حیوان یا شخصی که در حال مشاهده اش هستید را ببینید.
اشتباهات
من معمولا به اشتباهات اشاره نمی کنم زیرا تاثیر مثبتی ندارد. بهتر است بر مواردی که خوب انجام شده ، تأکید کنید. با این حال، کودکان اغلب خودشان متوجه اشتباهات شان می شوند. من معتقدم بهتر است کودکان یاد بگیرند از اشتباهاتی که در نقاشی شان می بینند برای یادگیری و گرفتن ایده های جدید استفاده کنند. به بچه ها می گویم که پاک و برطرف کردن اشتباهات بزرگ اشکالی ندارد، اما بهتر است از اشتباهات شان چیز های جدید یاد بگیرند. به آن ها می گویم که من معمولا اشتباهاتم را رها می کنم تا وقتی که کارم تقریبا تمام شود.
اشتباهات در طراحی اغلب بسیار گیج کننده هستند. کودک می تواند بفهمد که چیزی آن طور که باید پیش نرفته، اما نمی داند چرا. توضیح این که به نظر من این نقاشی چطور باید کشیده می شد، برایم آسان است.
برای من آسان است که درستش را برای شان بکشم. اما هیچ وقت نباید این کار را انجام بدهم. بهتر است از این فرصت برای آموزش نحوه یادگیری به کودک استفاده کرد. وقتی کودک گیج است زمان حل مسئله برای کودک نیست، زمان آموزش استراتژی های حل مسئله است. آموختن این که چطور خودمان راه حل را پیدا کنیم، ما را بسیار توانمندتر از زمانی می کند که جواب به ما داده شود.
نقاشی سیاه سفید: آموزش صفر تا صد با 8 روش (ساده زیبا)
در حقیقت برای آسان تر کردن کار، هنرمندان حرفه ای اغلب برای انجام یک کار بزرگ، برنامه ریزی و با طرح های کوچک شروع می کنند. پس از تصمیم گیری در مورد چیدمان، اغلب جزئیات را با کشیدن طرح واره در اندازه واقعی تمرین می کنند.
تمرین مقدماتی کشیدن نقاشی اصلی را آسان تر می کند. برای حل یک اشتباه در نقاشی ، ممکن است از کودک بخواهم قسمت خاصی از نقاشی را روی کاغذ دیگری تمرین کند. معمولا اگر از تکنیک گذاشتن کاغذ روی مداد استفاده شود به کشف طرح کمک می کند. اگر کودک تمرین را سه بار تکرار کند، می تواند انتخاب کند. من می توانم از دانش آموز بخواهم که به سه نتیجه نگاه کند و هر کدام که فکر می کند بهتر است را انتخاب کند.
اشتباهات خوب
گاهی اشتباهات نعمت‌اند و باعث کشف ایده های خلاقانه ای می شوند که اگر این خطاها نبودند هیچ وقت به آن ها نمی رسیدیم. وقتی به این موضوع مثل بازی کردن نگاه می کنیم، می توانیم از آن لذت ببریم. این اصل برای نقاشی و همین طور برای درس گرفتن از اشتباهات جواب می دهد. معمولا حقیقت به واسطه یک اشتباه و وقتی که به اندازه کافی هوشیار هستیم ، آشکار می شود.
من یک جستجوی اینترنتی برای کلمه ” سرندیپیتی ” انجام دادم. شما می توانید فهرستی طولانی از اکتشافات و اختراعات بسیار مفیدی را پیدا کنید که اگر کاشف شان اشتباهی مرتکب نشده بود، اصلا کشف نمی شدند.
همه ما آنتی بیوتیک استفاده کرده ایم، آنتی بیوتیک اول به این دلیل کشف شد که الکساندر فلمینگ با یک اشتباه و بی دقتی چیزی غیرمنتظره را کشف کرد. یا در کار سفالگری من، یک گلدان سفالی نرم به طور تصادفی از روی تخته ای روی زمین افتاد. من به آن نگاه کردم، و همین من را به سمت ساختن ظروفی که قابلیت آویزان شدن داشته باشند، سوق داد. بسیاری از اشتباهات در طراحی هم می توانند باعث شوند نقاشی به اثری پر معنا و مرموز تبدیل شود.
نقاشی طوطی کودکانه: آموزش صفر تا صد با 6 روش (ساده زیبا)
ویدیوهای آموزش نقاشی پیش دبستانی
| نقاشی ساده با ماژیک | نقاشی کیک |
| نقاشی ساده گربه | پروانه رنگی |
| نقاشی ساده خانه | طبیعت ساده |
| نقاشی ماشین | دختر و ادم |
| هشت پا | نقاشی باب اسفنجی |
| نقاشی جوجه های رنگی | نقاشی خانه |
| نهنگ | پپا پیگ |
نقاشی کودکانه: آموزش کامل با 20 ویدیوی رایگان و 40 نکته
چگونه به نقاشی کودک واکنش نشان دهیم؟
من به دنبال جاهایی در نقاشی هستم که خطوط یا اشکال در آن ها به خوبی رسم شده اند. من با اشتیاق پیشرفت ها و موفقیت های کودک را تایید می کنم. من می دانم که اگر نظر منفی بدهم یا به آن ها بگویم که نیاز به اصلاح دارند، بیشتر بچه ها نقاشی را کنار می گذارند.
تمرین و یادگیری فقط زمانی اتفاق می افتد که رضایت کافی وجود داشته باشد. من به دنبال بهتر کردن آن ها در نقاشی هستم نه به کمال رساندن. من از نظرات مثبت و سوالاتی استفاده می کنم تا چیز هایی را به آن ها یادآوری می کند نه این که سرزنش یا قضاوت شان کند.
به جای قضاوت کردن، وقتی از آن ها می خواهم در مورد یک حوزه از کارشان به صورت شفاهی توضیح دهند، بیشتر فکر کردن را به کودکان می آموزم. این به من کمک می کند بفهمم آن ها در درک آنچه می بینند، چگونه هستند. با این سوالات ممکن است بتوانم به آن ها کمک کنم تا یک قدم پیشرفت کنند.
نقاشی مرغ: آموزش صفر تا صد با 5 روش (ساده زیبا)
در نهایت من می توانم از این اطلاعات در درس بعدی استفاده کنم. به طور مثال می توانم یک جلسه تمرینی برگزار کنم که با نیاز های فردی آن ها سازگارتر باشد.
ترس از نقاشی باعث می شود همه چیز کوچک تر به نظر برسد. من نقاشی شان در هر اندازه ای که باشد را قبول می کنم، اما آن ها را تشویق می کنم که ببینند آیا می توانند چیز های کوچک را بزرگ تر بکشند یا خیر. مثلا گاهی ممکن است کفش یک کودک را هم اندازه کفش یک مرد بالغ بکشند. گاهی اوقات به شوخی به آن ها می گویم: “چقدر دیگر باید این کفش را بزرگ تر بکشید تا کاغذ پر شود ؟” با توجه به این نکات می توانم تصمیم بگیرم که برای جلسه تمرین بعدی چه طور برنامه ریزی کنم.
