بهترین روش های بازی درمانی برای کودکان زیر ۹ سال +pdf

بازی درمانی واژه ای است که خیلی از والدین با آن آشنایی ندارند و برایشان مبهم است. در این مطلب ضمن اینکه شما را با باز یدرمانی آشنا می کنیم ، جدیدترین و بهترین روش های بازی درمانی برای کودکان زیر ۹ سال را به شما معرفی می کنیم. همچنین فایل pdf این آموزش را برای دانلود رایگان در اختیار شما علاقمندان قرار می دهیم.

مقدمه:

یکی از روشهایی که برای درمان مشکلات رفتاری و اختلالات روانی کودکان بکار می رود انجام بازی درمانی است که علاوه بر روانشناسان، والدین هم می توانند این روش را به راحتی در منزل انجام دهند. همچنین اینکار در مهد کودکها و مدارس توسط مربیان و معلمان هم انجام می شود. بازی درمانی علاوه بر اینکه کمک می کند تا کودکان بتوانند ناراحتی خود را بصورت غیر کلامی ابراز کنند به والدین نیز کمک می کند تا پی به مشکل فرزندشان ببرند و در جهت رفع آن مشکل تلاش کنند. از مزیت های بازی درمانی می توان به کاهش اضطراب و افزایش اعتماد به نفس یا نتایج خاص، همچون تغییر رفتار و بهبود روابط با اعضای خانواده و دوستان اشاره کرد.

بازی درمانی را در بهترین کودک ببینید:

بازی درمانی به کودکان کمک می کند تا بتوانند مسائل و مشکلاتشان را حس کنند، با این هدف که ویژگی های روانی خود را بشناسند. انواع اختلالاتی را که ریشه در احساسات و هیجانات کودک دارد مثل افسردگی کودکان، ترس‌های کودکان، مشکلات رفتاری که ریشه اضطرابی دارد، شب‌ادراری، ناخن جویدن، دروغ گفتن، پرخاشگری و … را می‌توان با استفاده از این روش درمان کرد. در این نوع درمان، به کودک فرصت داده می شود تا احساسات آزاردهنده و مشکلات درون خود را از طریق بازی بروز داده و آنها را به نمایش بگذارد. در بازی درمانی پس از آن که کودک بازی با وسایل را شروع کرد، درمانگر با دقت اعمال و گفتار او را تحت نظر می گیرد و با مشاهده رفتارش در ضمن بازی به نگرانی های او پی می برد و پس از تفسیر و نتیجه گیری از عملکردهای کودک، راه حل هایی مناسب برای مشکلات او ارائه می کند. اگر کودک تمایل به بازی نداشته باشد، مشاور باید او را تشویق کند، اگر کودک ساکت بماند و بازی نکند، مشاور بازی با اسباب بازی ها را شروع می کند و بتدریج از کودک دعوت می کند که در بازی شرکت کند.

همچنین بخوانید : آموزش اصول و نکات مهم تربیت کودک ۵ ساله از دیدگاه روانشناسی

محیط بازی‌ درمانی چگونه باید باشد؟

چنانچه با محیط بازی کودک برای بازی درمانی آشنا نیستید باید بدانید که محیط بازی باید یک اتاق مخصوص باشد که از لحاظ روشنایی و دما در جای مناسبی از ساختمان قرار داشته باشد. اما در هر حال بازی درمانی را در هر مکانی که مجهز به یک سری وسایل مورد نیاز برای بازی باشد که رفتار و عمل کودک را محدود ننماید، می‌توان انجام داد. این روش گاه در مهدکودک‌ها و مدارس نیز ممکن است انجام شود. بچه‌ها باید در محدوده اتاق بازی کنند و هیچیک از اسباب‌بازیها را نباید از اتاق خارج کنند. برای هر جلسه درمان یکسری اسباب‌بازی از قبل تهیه می‌شود و در نظر گرفته می‌شود که عمدتاً شامل نوزاد عروسکی، بطری شیر نوزاد، وسایل نقاشی و مداد رنگی، سربازان عروسکی، تفنگ عروسکی، تعدادی عروسکهای کاغذی که بیانگر اعضای خانواده باشد،‌ خانه عروسکی، خمیرهای بازی و توپ است که در اختیار بچه‌ها قرار داده می‌شود و می‌گوییم: ((هر بازی که دوست داری انجام بده))

انتخاب روش بازی‌ درمانی:

در بازی درمانی به دو شیوه مستقیم و غیر مستقیم روش بازی انتخاب می شود:
۱ ـ بازی درمانی مستقیم: در این نوع بازی، درمانگر باید رفتار صبورانه و در محدوده واقعیت‌ها داشته باشد و به هدف بازی و نحوه استفاده کودک از آن توجه نماید. بدین‌منظور درمانگر ممکن است برحسب مورد و تشخیص خود، شریک در بازی باشد و یا جزئی از نمایش نمادین (سمبولیک) و یا اصلاً یکی از شخصیت‌های بازی کودک باشد.

۲ ـ بازی درمانی غیرمستقیم: در این روش درمانگر در تعیین نوع بازی و کیفیت آن دخالتی نداشته و همه چیز برعهده کودک گذاشته می‌شود. با این شیوه احساسات کودک پدیدار می‌شود و کودک بی‌واسطه با آن روبه‌رو می‌گردد. با این شیوه او می‌آموزد که احساسات و عواطف و رفتار خود را مهار کند و آنچه را که موجب رنج وی می‌گردد، به کنار افکند و در واقع به سبک‌سازی یا تضعیف عاطفی برسد.

انواع بازیهای بازی درمانی:

روانشناسان و درمانگران بازی های زیادی را برای بازی درمانی در نظر گرفته اند. با توجه به آنکه کودکان روحیات متفاوتی دارند مناسب با ویژگی های خود، بازی های مختلفی را انتخاب می کنند. عواملی که در انتخاب نوع بازی کودکان دخالت دارد عبارتند از : تفاوت های فردی؛ میزان سلامتی سلامتی؛ سطح رشد جسمی و حرکتی؛ بهره ی هوشی؛ جنسیت؛ خلاقیت؛ فرهنگ خانواده و موقعیت جغرافیایی و …
برهمین اساس بازی به انواع گوناگون تقسیم می شود.

۱- بازی های با قاعده: این بازی ها که تنوع زیادی نیز دارند یکی از بهترین بازی های درمانی محسوب می شود. بازی های با قاعده معمولا گروهی انجام می شود و کودک از این طریق ، رعایت نوبت ، همکاری و تعاون و درک دیگران را می آموزد.

۲ – بازی های جسمی: بچ هها هنوز هم به بازی های جسمی علاقه نشان می دهند در واقع این بازی ها که از قدیمی ترین نوع بازیهاست هنوز هم به عنوان بهترین بازی معرفی می شود؛ این بازی به ابزار مخصوص نیازمند است ؛ هم به صورت انفرادی و هم به صورت گروهی انجام می شود ؛ برای مصرف انرژی اضافی بدن و نجات یافتن از خستگی و کسالت بسیار مفید است و رفتارهای نا آرام و پرخاشگری توأم با عصبانیت کودک را کاهش می دهد.

۲ – بازی های تقلیدی: در این بازی ها کودک نقش بزرگترها و دوستانش و آنچه را که از دیگران یاد گرفته را اجرا می کند. معمولاً بهترین شخصیت ها برای شروع ایفای نقش ؛ والدین ؛ برادران ؛ خواهران و دوستان هستند. کودک از ایفای نقش لذت برده و تجربه کسب می کند . در دوره دبستان بیشترنقش معلمان را تقلید می کند ؛ در حالی که در دوره ی نوجوانی از تقلید رفتار بزرگسالان دوری می کند و به تقلید رفتار همسالان می پردازد که این خود آغازی است برای هماهنگی و همسو شدن با گروه های اجتماعی و ایفای نقش های واقعی زندگی.
۳ – بازی های نمایشی: این بازیها شباهت زیادی به بازیهای تقلیدی دارد. با این تفاوت که کودک در تقلید از بززرگترها از لباس و وسایل مخصوص آن ها نیز استفاده می کند؛ مانند پسر کوچکی که کت پدر را به تن کرده؛ عینک اورا به چشم می زند و یا دختربچه ای که کفش پاشنه دار مادر را پوشیده و به زحمت راه می رود.

۴ – بازیهای خیالی یا نمادی:  این نوع بازی ها یکی از بهترین شیوه های بازی درمانی محسوب می شوند. در این بازیها نیازها و آرزوهای خود را با استفاده از وسایل نمادین مانند کشیدن نقاشی و از طریق بازی بیان می کند زمانی که کودک دستیابی به ابزار و وسایل مورد نیازخود را غیر ممکن می بیند. برای مثال اگر به علت بارانی بودن هوا نتوانسته است به باغ وحش برود آنرا نقاشی میکشد یا وقتی که بر تکه ای چوب سوار شده ؛ این طرف و آن طرف می رود ؛ مانند این که سوار بر اسبی شده و آن را هدایت می کند.

۵ – بازی های آموزشی: حتما میدانید که بازی های آموزشی موجب تقویت حواس و رشد قوای ذهنی و اجتماعی کودک می شوند؛ پس بیشتر به انجام این قبیل بازی ها با کودکتان بپردازید. به شرط آن که سعی کنیم کنترل اصلی بازی در اختیار کودک باشد و جهت و مسیر آن را او تعیین کند. درمانگر باید بتواند با استفاده از وسایل بازی بهترین آموزش ها را به کودک یاد دهد. مانند مکعب های چوبی که کودک با جورکردن و دسته بندی کردن آن ها می تواند با مسائل اساسی اما ساده و آسان ریاضی آشنا شود. از خانه ی کوچک اسباب بازی برای آشنا کردن کودک با واقعیت های موجود زندگی می توان استفاده کرد.

۶- بازی های خلاقیتی: کار کردن روی خلاقیت بچه ها خیلی مهم است و باعث تقویت مهارت های آنها می شود. کودک از طریق به وجود آوردن چیزی ؛ عقاید و احساساتش را اظهار می کند ؛ مانند نقاشی ؛ موسیقی ؛ خمیر بازی ؛ شن بازی و یا استفاده از لغات که او را قادر می سازد تا در آینده داستان ؛ شعر و نمایشنامه بنویسد.

قابل توجه والدین : معرفی تصویری انواع اختلالات در کودکان دختر و پسر زیر ۹ سال +درمان

  ≡ لینک دریافت فایل pdf روش های بازی درمانی برای کودکان زیر ۹ سال

توصیه های مهم هنگام بازی درمانی والدین با کودکان:

همانطور که گفتیم والدین هم با آگاهی و اطلاع کامل از روشهای بازی درمانی می توانند به عنوان یک درمانگر در خانه با کودک خود بازی کنند و مشکلات وی را کشف کنند و به فکر درمان آن باشند. اما رعایت چند نکته از اطرف آنها ضروری است از جمله اینکه:

•  بازی کردن با کودک فقط وظیفه مادران نیست و پدران هم باید با کودک بازی کنند اما به هیچ وجه از گوشی موبایل برای بازی با کودکان استفاده نکنید.
•  قبل از شروع بازی مدتی که می خواهید با او بازی کنید را به وی بگویید و در بازی از کلمات «باید و نباید» و «چرا» هنگام بازی استفاده نکنید.
•  اجازه دهید او خودش بازی ها و نقش ها را انتخاب کند، حتی اگر بازی های تکراری انجام دهد.
•  هنگام بازی با خیال پردازی های کودک پیش بروید، حتی اگر در بازی کارکرد و نام وسایل را تغییر دهد.
•  در زمان بازی بر رابطه تان با کودک تمرکز کنید، نه بر مشکل و مساله او.
• کاری را برای کودک انجام ندهید که خودش می تواند آن را انجام دهد. با این شیوه احساس توانمندی را از او سلب می کنید. برای مثال اگر کاری برای کودک پیچیده بود؛ مثل بازکردن در یک جعبه یا بستن آن، صبورانه کودک را مشاهده و تلاش او را تشویق کنید.

از اینکه سایت ما را برای مطالعه انتخاب نمودید سپاسگذاریم. چنانچه سؤال و یا پیشنهادی دارید در بخش نظرات ثبت نمایید تا پاسخگو باشیم.